Παλαιότερα είχα γράψει έναν οδηγό εδώ, στον οποίο έχω καταγράψει ποια είναι η διαδικασία ώστε να συνδεθείτε σε ένα σύστημα με την χρήση ενός κλειδιού κι όχι ενός συνθηματικού. Ένα από τα θετικά σε αυτή την διαδικασία είναι ότι δεν χρειάζεται να πληκτρολογεί τον κωδικό κάθε φορά που θέλει να συνδεθεί κάποιος στο συγκεκριμένο σύστημα.
Πως όμως ρυθμίζουμε τον server ώστε να μην δέχεται ποτέ συνθηματικά, αλλά να αυθεντικοποιεί τους χρήστες μόνο με κλειδιά;
Στο αρχείο: /etc/ssh/sshd_config το οποίο βρίσκεται στον server μας θα πρέπει να έχουμε τις παρακάτω ρυθμίσεις:
PubkeyAuthentication yes
PasswordAuthentication no
Εάν όμως υπάρχει το
UsePAM yes, είτε διαγράψτε το είτε βάλτε την τιμή no.
Και τώρα θα πραγματοποιείτε η αυθεντικοποίηση μόνο μέσω κλειδιού κι όχι με βάση το συνθηματικό.
Αυτό όμως εγκυμονεί και μερικούς κινδύνους:
- Εάν είναι δημόσιος υπολογιστής τότε όποιος κάθεται σε αυτόν έχει άμεση πρόσβαση
- Εάν χάσετε το κλειδί τότε δεν θα μπορείτε να μπείτε στον server.
Οπότε με μεγάλη προσοχή εάν χρησιμοποιείτε laptops & notebooks.
Πρώτες εντυπώσεις:
Αλλαγές κυρίως στα ταμπλό και στην διαχείρισή τους και το μενού είναι απλούστερο.
Στο μενού μου λείπουν οι συντομεύσεις στην κορυφή, ενώ με δεξί κλικ ανοίγει όπως πρέπει!
Ακόμα τα thunar plugins δεν είναι patch-ρισμένα ώστε να παίζουν όπως πρέπει.
Η μετάφραση των ελληνικών είναι σε αρκετά καλό επίπεδο, αλλά θέλει αρκετή δουλίτσα για να γίνει τέλεια!
Φαίνεται ότι όλα συνεργάζονται μεταξύ τους, αρκετά καλά.
Επίσης νομίζω είναι είναι ελαφρά γρηγορότερο από παλιά!
Η εγκατάσταση εξαιρετικά απλή χωρίς πολλά - πολλά, απλά πρέπει να καθορίσουν εκ νέου την σειρά.
Επίσης μου άρεσε πολύ το plugin: Directory-Menu (μπορείς να περιηγηθείς σε όλο το δένδρο φακέλων απλά με τον κέρσορα!!!)
Δεν ξεχνάμε ότι 24-25 Απριλίου 2010 είναι το 3ο FossComm.
Μία από τις παρουσιάσεις που θα κάνω έχει τον εξής τίτλο:
How to Contribute to Open Source Projects or to Communities.
Η παρουσίαση έχει ως σκοπό να ενημερώσει με ποιους τρόπους μπορεί ο οποιοσδήποτε να συνεισφέρει σε μία κοινότητα ή σε ένα opensource project (νομίζω ο τίτλος τα λέει όλα). Προσωπικά ερωτήσεις του στυλ: δεν ξέρω αγγλικά, δεν ξέρω από κώδικα κι άλλα τέτοια με έχουν πραγματικά κουράσει. Εάν υπάρχει ενδιαφέρον τότε όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε με τον τρόπο μας.
Έχω ήδη φτιάξει ένα 1ο draft, αλλά για να εξαλείψω περιοχές που αυτή την στιγμή δεν έχω στο μυαλό μου, όποιος θέλει ας μου στείλει ένα email με την δική του πρόταση. Επειδή ο χρόνος της παρουσίασης είναι μικρός και ήδη έχω γράψει πολλά θα προσπαθήσω να τα αναφέρω τα πιο σημαντικά και στο τέλος να τα συνοψίσω σε μία διαφάνεια.
Σε ArchLinux έχω εγκατεστημένο το CUPS 1.4.2. Θέλω να χρησιμοποιήσω ένα usb hp printer και είχα διάφορα προβλήματα.
Μερικά από αυτά και πως τα έλυσα:
- Από το διαχειριστικό του cups: http://localhost:631 δεν μπορούσα να βρω τον εκτυπωτή
- Μου έβγαζε το μήνυμα: “usr/lib/cups/backend/hp failed”
Το 1ο το έλυσα κάνοντας εγκατάσταση το εξής: hplip. Για όσους έχουν HP εκτυπωτές πρέπει να το δείτε.
Το 2ο με ταλαιπώρησε αρκετά κι εν τέλη μόλις έτρεξα το αποτέλεσμα της εξής εντολής:
lsusb | grep Hewlett-Packard | awk '{print "chmod a=rw /dev/bus/usb/"$2"/"$4}' | sed -e 's/://g'
ώστε να παίξει πλέον ο εκτυπωτής.
Και για την ιστορία, ορίστε και το αποτέλεσμα: /etc/cups/printers.conf
Info HP_LaserJet_M1005
MakeModel HP LaserJet m1005, hpcups 3.9.12
DeviceURI hp:/usb/HP_LaserJet_M1005?serial=KJ009WR
State Idle
StateTime 1269250468
Type 36876
Filter application/vnd.cups-raw 0 -
Filter application/vnd.cups-raster 0 hpcups
Accepting Yes
Shared Yes
JobSheets none none
QuotaPeriod 0
PageLimit 0
KLimit 0
OpPolicy default
ErrorPolicy stop-printer
Η ώρα είναι 02.30 κυριακή (πολύ) πρωί.
Επειδή δουλεύω έτυχε κι έκανα ένα zapping στα κανάλια της τηλεόρασης (ναι - ναι είναι μέρος της δουλειάς μου).
Και πετυχαίνω στην ET-3 την ταινία: Mary Poppins.
Θεωρώ ότι είναι η απόλυτη οικογενειακή ταινία και διερωτώμαι το αυτονόητο: ποια οικογένεια μπορεί να μείνει ξύπνια μέχρι τέτοια ώρα, λογικά τα παιδιά θα έχουν κοιμηθεί από τις 22.00.
Τελικά καταλήγω ότι οι υπεύθυνοι προγράμματος στην δημόσια τηλεόραση έχουν ΣΚΑΤΑ στο μυαλό τους, κι εμείς ΚΟΥΡΑΔΕΣ που τους πληρώνουμε είτε μέσω της ΔΕΗ, είτε μέσω των φόρων μας.
Σήμερα πήγα για καφεδάκι με έναν φίλο μου (ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με linux). Εκεί που τα λέγαμε ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι στο διπλανό τραπέζι, ένας κύριος με δύο μικρά κοριτσάκια, πολέμαγε να τα καθαρίσει από τις σοκολάτες που είχαν καλυφθεί σε χέρια και πρόσωπο. Πεταμένη στο πάτωμα ήταν μία σακούλα και φαινόταν να περιείχε ένα περιοδικό. Δεν φαινόταν καθαρά ο τίτλος αλλά μόνο τα πρώτα γράμματα: Lin…
Οπότε με περίσσιο θάρρος (κι αρκετό ρίσκο) τον ρωτάω:
- Ποια διανομή Linux χρησιμοποιείται;
Φυσικά ο άνθρωπος τα έχασε και με κοίταγε σαν εξωγήινο που μόλις κατέβηκε στην γη.
Κι εκεί που λέω μέσα (ωχ θα φάμε ξύλο) μου απαντάει:
- Έχω ένα σύστημα με suse κι ένα laptop dual boot με win7 & ubuntu.
- Συγνώμη αλλά που το ξέρεις;
Του απάντησα ότι είδα το περιοδικό και υπέθεσα ότι έγραφε linux format και ξεκινήσαμε μία πολύ ωραία κουβέντα περί unix/linux κι άλλα πολλά. Ο άνθρωπος είναι θεωρητικός φυσικός, εργάζεται ως καθηγητής σε σχολείο στο περιστέρι κι από το 1979 ασχολείται με υπολογιστές. Τα τελευταία χρόνια με την άνοδο της δημοσιότητας του linux δραστηριοποιήθηκε πιο πολύ, μιας και πρώτη φορά χρησιμοποίησε linux το 1994 γιατί παλαιότερα ασχολιόταν με unix!!! Μιλήσαμε για διανομές, για το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, για scolinux, ubuntu, fedora και διάφορα άλλα τέτοια.
Του πρότεινα να ρίξει μια ματιά και στο ελληνικό Linux format που γράφουν έλληνες και συμμετέχουν σε διάφορες κοινότητες, εάν έχει χρόνο κι ενδιαφέρεται να μην μείνει μόνος του αλλά να συμμετέχει σε μία ομάδα εκπαιδευτικών ή σε όποια ομάδα νομίζει ότι μπορεί να τον καλύψει.
Εκτός ότι μου αποκάλυψε ότι τόσα χρόνια ένιωθε τρομερά μόνος κι ότι πλέον ασχολείται με linux για χομπι, μου εκμυστηρεύτηκε και το μεγάλο του παράπονο: δεν έχει δουλέψει slackware ακόμα !!!
Κι επειδή κάπου εκεί τα κοριτσάκια του απειλούσαν την καθαριότητα κι άλλων παρευρισκομένων μα και φυσικά ο φίλος μου κόντευε να κοιμηθεί από την βαρεμάρα, τον χαιρέτισα κι επέστρεψα στην αρχική μου παρέα.
Ελπίζω να τον έπεισα ώστε να αρχίσει να δραστηριοποιείτε πιο ενεργά εντός μιας κοινότητας πλέον.
Εμένα μου άρεσε αρκετά.
Η ταινία The Hurt Locker - 2008 δεν έχει καν εισαγωγή! Μπαίνει απευθείας στο θέμα οπότε και δεν χάνεις καθόλου το χρόνο σου με βαρετές συστάσεις, εισαγωγές κ.λ.π.-κ.λ.π. Μία ομάδα πυροτεχνουργών στο ΙΡΑΚ αναλαμβάνει τις εξουδετερώσεις αυτοσχέδιων μηχανισμών στην Βαγδάτη. Σε μία προσπάθεια να εξουδετερώσει μία βόμβα ο αρχηγός της ομάδας Sergeant Matt Thompson πεθαίνει.
Ο αντικαταστάτης του Staff Sergeant William James είναι ένας αρκετά περίεργος τύπος κι αντιμετωπίζει εντελώς διαφορετικά την δουλειά του. Είναι ριψοκίνδυνος αλλά μεθοδικός, παράτολμος και δεν φοβάται να πεθάνει. Τα μέλη της ομάδας του παρατηρούν ότι δεν είναι κατάλληλος για την ομάδα, αντιμετωπίζει αρκετά διαφορετικά ότι συμβαίνει κι αντιδρούν στις παράτολμες ενέργειές του.
Μάλιστα αρχίζουν να σκέφτονται και πως θα είναι η ζωή τους χωρίς αυτόν !
Όλα αυτά θα αλλάξουν ότι βρίσκονται στην καρδιά της μάχης. Συνειδητοποιούν ότι παρά τις ανορθόδοξες κινήσεις του ο σκοπό του είναι να τους κρατήσει στην ζωή.
Η ταινία αλλάζει τροπή όταν σε ένα κτήριο γεμάτο εκρηκτικά, ο Sergeant James διαπιστώνει ότι οι αντάρτες έχουν σκοτώσει ένα αγοράκι και το έχουν γεμίσει με εκρηκτικά μόνο και μόνο για να μετατρέψουν το σώμα του σε μία ανθρώπινη βόμβα. Το γεγονός αυτό κατασπαράζει την ψυχή του καθώς πιστεύει ότι είναι ένα παιδί που εργάζεται στις εγκαταστάσεις των Αμερικανών κι έπαιζε μπάλα μαζί του.
Προσπαθεί να δώσει νόημα στην ζωή του και να βρει τους υπαίτιους αυτής της δολοφονίας. Κι εκεί θα βγει μόνος μέσα στην νύχτα εκτός στρατοπέδου μόνο και μόνο για να βγάλει κάποια άκρη. Κι ενώ έχει απηυδήσει με όλα αυτά μία νύχτα ξεφεύγει από τις διαδικασίες και με την ομάδα του προσπαθεί να βρει τα άτομα που έχουν ανατινάξει ένα τανκ. Το αποτέλεσμα είναι να τραυματιστεί ένας στρατιώτης από την ομάδα του κι εκεί να καταλάβει ότι έχει ξεφεύγει από τον αρχικό του στόχο.
Μα το χειρότερο από όλα είναι η επιστροφή στο σπίτι του. Ο πόλεμος πάντα κατασπαράζει ένα μέρος της ψυχής των στρατιωτών κι έτσι όταν επιστρέφει σπίτι νιώθει απόμακρος από όλα. Κι έτσι οδηγείται πάλι από τις αναμνήσεις του να επιστρέψει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Σε αυτό που δίνει μονάχα νόημα στην ζωή του:
Να ρίχνει τα ζάρια κι ότι τύχει: θάνατος ή ζωή.
Εμένα μου άρεσε.
Η ταινία Sherlock Holmes - 2009 είναι μία ευχάριστη ταινία όπου οι ανατροπές και το έξυπνο σενάριο/διαλόγοι σε σκηνοθεσία του Guy Ritchie αποτελούν θετικά σημεία. Η ταινία δεν είναι φυσικά για κάτι παραπάνω παρά μόνο να περάσεις όμορφα όση ώρα διαρκεί. Οι πρωταγωνιστές: Robert Downey Jr., Jude Law & Rachel McAdams δίνουν μία άλλη εντελώς διαφορετική νότα στην αρχική ιδέα που έχουμε στο μυαλό μας για τον διάσημο ντετέκτιβ.
Κατά το οπενfest είχα την τύχη να γνωρίσω τα παιδιά του tas python. Έτσι λοιπόν και μετά το σχόλιο του Λεβεντέας Δημήτρης ότι γράφω “καλό” κώδικα, μου υπέδειξε και μου διευκρίνισε μερικά πράγματα γύρω από το python code styling. (φίλε σε ευχαριστώ πολύ για τις παρατηρήσεις σου). Με αρκετή υπομονή και την χρήση του pylint ξεκίνησα λοιπόν να βελτιώνω την εικόνα του κώδικα του PIrsyncD. Άλλες 46 γραμμές λοιπόν προστέθηκαν ώστε πλέον να είμαστε στις 434 γραμμές (από 17 γραμμές που είχε η πρώτη έκδοση!) στην έκδοση: 20100317
Η ταινία Harry Brown - 2009 αποτελεί μία από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. Κι αυτό γιατί θεωρώ τον πρωταγωνιστή: Michael Caine ως έναν από τους καλύτερους Βρετανούς ηθοποιούς.
Το στορυ έχει ως εξής: Ένας τρίτης ηλικίας κάτοικος του νότιου Λονδίνου έχει την γυναίκα του σε κόμμα και μοναδική του έξοδο να παίζει σκάκι με τον μοναδικό πλέον εν ζωή φίλο του στην αγαπημένη του παμπ. Η βία στην γειτονιά τους έχει πραγματικά ξεφύγει. Ναρκωτικά, όπλα κι εν ψυχρώ δολοφονίες από παιδιά είναι πλέον καθημερινό γεγονός. Όταν όμως ο Harry Brown χάνει την γυναίκα του κι ο καλύτερος και μοναδικός του φίλος γίνεται θύμα δολοφονίας φτάνει στα όριά του. Αποφασίζει λοιπόν ως βετεράνος πολέμου να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να “καθαρίσει” την γειτονιά του σκοτώνοντας όποιον βρεθεί στο διάβα του. Προσπαθώντας να βρει τους δολοφόνους του φίλου του ξεκινά να ανεβαίνει έναν Γολγοθά που στην ηλικία του είναι πλέον αργά. Η αστυνομία ως θεατής απλά προσπαθεί - αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα αξιόλογο. O Harry Brown λοιπόν θα βγει νικητής από αυτόν τον νέο πόλεμο έστω κι εάν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνει πριν πεθάνει.
Ο Michael Caine σε μία συνέντευξη του τον ρώτησαν το εξής:
- Μέχρι πότε θα παίζεται σε ταινίες
Η απάντησή του ήταν αποστομοτική: - Είμαι ηθοποιός, μπορεί πλέον να επιλέγω τα σενάρια και τις ταινίες που θα παίζω αλλά αυτό σημαίνει ότι οι σκηνοθέτες επιλέγουν να μου στείλουν σενάρια. Όσο λοιπόν μου ζητάνε να παίζω σε ταινίες ως ηθοποιός θα παίζω.
(σε υπερβολικά πολύ ελεύθερη μετάφραση)
Με λίγα λόγια στα 77 του ο Michael Caine εξηγεί το απλούστερο όλων: ο ηθοποιός παίζει όσο τον ζητάνε δημιουργοί και θεατές!
Η ταινία είναι ελαφρά πιο σκληρή από όσο πρέπει (ή τουλάχιστον για τα δικά μου μέτρα), αλλά ο Daniel Barber αναφέρει ότι αφορά την τωρινή κατάσταση της αγγλίας και της εποχής μας. Διαφωνώ αλλά καταλαβαίνω την υπερβολή ως μορφή έμφασης. Ο Harry Brown είναι εικονικό πρόσωπο φυσικά μα όλοι μέσα μας δεν αποζητάμε τον εκδικητή που θα καθαρίσει από όλα τα σκουπίδια στην πόλη που ζούμε;
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα βγούμε όλοι με τα όπλα στα χέρια!!!
Αλλά ο Harry Brown το κάνει :D
I had installed DropBear (Dropbear is a relatively small SSH 2 server and client.) to a chroot environment. The existed documentation is very poor, so i wrote down my notes here: Chrooted DropBear.
If you have any questions, i ‘ll be glad to answer them.
Η ταινία An Education - 2009 διαδραματίζεται την δεκαετία του ‘60 σε ένα προάστιο του Λονδίνου. Η 16άχρονη Jenny (Carey Mulligan) είναι μία μαθήτρια του άριστα κι έχει ως απώτερο σκοπό την εισαγωγή της στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Αυτό το όνειρο δεν είναι μόνο δικός της, αλλά και των γονιών της, που γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στην κόρη της - παρά μόνο εάν την πιέσουν να μπει στο πανεπιστήμιο κι ως εκ τούτου να βρει κάποια στιγμή έναν ευκατάστατο κι αξιόλογο γαμπρό. Για να πραγματοποιήσει αυτό το σκοπό η Jenny, χρειάζεται να έχει παράλληλα κι ένα πλούσιο βιογραφικό σε ασχολίες και δραστηριότητες. Μία από αυτές είναι το τσέλο. Η Jenny λατρεύει την μουσική και ότι έχει σχέση με την Γαλλία και ειδικότερα το Παρίσι. Μία βροχερή ημέρα επιστρέφοντας από την πρόβα της γνωρίζει έναν μεγαλύτερο κύριο τον David (Peter Sarsgaard) που την γοητεύει με τους καλούς του τρόπους, την εξυπνάδα του και το γεγονός ότι την αντιμετωπίζει ως γυναίκα κι όχι ως κοπέλα. Ο David θα γοητεύσει ακόμα και τον αυστηρό πατέρα της Jenny, τον Jack (ο απίστευτος θεατρικός ηθοποιός: Alfred Molina) και θα μυήσει την Jenny στην μεγάλη ζωή. Η Jenny θα φτάσει μέχρι το Παρίσι μαζί του και θα αρχίσει να εγκαταλείπει το σχολείο διαπιστώνοντας ότι ακόμα και η αγαπημένη της καθηγήτρια δεν έχει πετύχει κάτι στην ζωή της, παρόλο που σπούδασε. Η μεγάλη ανατροπή έρχεται όταν η Jenny 17χρονών πλέον μαθαίνει ότι ο David είναι ήδη παντρεμένος με παιδί. Και τότε όλα της τα όνειρα θρυμματίζονται μπροστά στο γεγονός ότι πλέον έχασε τα πάντα μα κυρίως το μόνο όπλο που είχε στα χέρια της: Την εκπαίδευσή της.
Η ταινία είναι εξαιρετική!
Παρουσιάζει με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο ότι δεν μπορεί μία γυναίκα να απορρίπτει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της για έναν άντρα ή για την μεγάλη ζωή. Εξιστορεί το ύφος της εποχής εκείνης, όπου οι γυναίκες πήγαιναν σχολείο μόνο για να βρουν έναν άντρα καλύτερης γενιάς από την δική τους. Οι γονείς ήξεραν ότι δεν γινόταν αλλιώς και δεν μπορούσαν να βοηθήσουν αλλιώς τα κορίτσια τους.
Η ταινία προτάθηκε για 3 βραβεία στα φετινά oscar, αλλά κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στα BAFTA. Η λίστα με τις προτάσεις και νίκες (awards) είναι μεγάλη και κατά την ταπεινή μου γνώμη όχι αδικαιολόγητα.
Εργάζομαι αρκετά συχνά στο laptop (κυρίως λόγο δουλειάς) κι ένα από τα πράγματα που επιθυμώ να δουλεύει τέλεια είναι το: hibernation για να μπορώ να αποθηκεύω την κατάσταση του υπολογιστή και της εργασίας μου ώστε να συνεχίζω από εκεί που σταμάτησα την επόμενη φορά που θα το ανοίξω.
Αλλά τι είναι το hibernation και τι κάνει;
Το λειτουργικό σύστημα και οι εφαρμογές μας όταν τρέχουν χρειάζονται να διαβάζουν/γράφουν και να επεξεργάζονται δεδομένα. Τα δεδομένα αυτά, τα αποθηκεύονται προσωρινά στην μνήμη RAM του υπολογιστή μας. Η μνήμη RAM είναι εξαιρετικά γρήγορη σε διαβάσματα/γραψίματα αλλά έχει δύο σημαντικούς περιορισμούς. Ο πρώτος είναι το μέγεθος σε Mb (ή πλέον Gb) και το δεύτερο πιο σημαντικό είναι ότι δεν μπορεί να αποθηκεύσει τα δεδομένα. Εάν δεν υπάρχει ρεύμα είναι κενή (άδεια) σε αντίθεση με τον σκληρό δίσκο που ακόμα κι εάν είναι σβηστός ο υπολογιστής τα δεδομένα δεν χάνονται.
Στο linux ως επέκταση της μνήμης RAM χρησιμοποιούμε την κατάτμηση swap. Ο παλιός κανόνας, μας πρότεινε να είναι διπλάσιο σε μέγεθος της μνήμης, αλλά πλέον δεν είναι ούτε καν απαραίτητο να έχουμε κατάτμηση swap σε μία διανομή linux (εάν κι αρκετές το επιβάλουν κατά την εγκατάσταση).
Για να μπορούμε να αποθηκεύσουμε λοιπόν την κατάσταση του υπολογιστή μας και να μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε την επόμενη φορά που θα τον ανοίξουμε, χρειάζεται να αποθηκεύσουμε την πλήρη εικόνα των δεδομένων από την μνήμη RAM μας κι όλα τις απαραίτητες πληροφορίες από τις συσκευές μας κάπου. Κι από αυτό το σημείο ο πυρήνας μας την επόμενη φορά να διαβάσει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ώστε να μας επαναφέρει την προηγούμενη κατάσταση (πριν κλείσει).
Αυτό το ΚΑΠΟΥ συνήθως είναι δύο πράγματα: ένα αρχείο ή η κατάτμηση swap.
Υπάρχουν φυσικά κι άλλοι τρόποι όπως και διαδικασίες ώστε οι πληροφορίες αυτές να κρυπτογραφούνται. Ένα μειονέκτημα του swap partition είναι ότι επειδή είναι δίσκος όταν είναι κλειστός ο υπολογιστής έχει δεδομένα, γεγονός που θεωρείτε ως μειονέκτημα από πλευράς ασφάλειας.
Η διαδικασία είναι πλέον εξαιρετικά απλή και στο archlinux που χρησιμοποιώ δουλεύει σχεδόν 100% σωστά!
Χρειάζεται να εγκαταστήσουμε το πρόγραμμα pm-utils και να κάνουμε δύο τροποποιήσεις.
Η 1η είναι στο εξής αρχείο: /etc/mkinitcpio.conf
και να προσθέσουμε στα HOOKS το resume
Δείτε πως είναι το δικό μου:
HOOKS="base udev autodetect pata scsi sata resume filesystems"
Μόλις το κάνουμε αυτό πρέπει να πληκτρολογήσουμε την εξής εντολή:
mkinitcpio -p kernel26
ώστε η εικόνα του πυρήνα μας να ενημερωθεί με το νέο HOOK
Η 2η αλλαγή που πρέπει να κάνουμε είναι στο εξής αρχείο: /boot/grub/menu.lst
ώστε να ενημερώσουμε τον πυρήνα μας, την επόμενη φορά που θα boot-άρει να διαβάσει από την κατάτμηση swap όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να επαναφέρει τον υπολογιστή μας στην προηγούμενη κατάσταση πριν κλείσει.
Εάν για παράδειγμα η κατάτμηση swap είναι η : /dev/sda2
τότε πρέπει να προσθέσουμε το εξής: resume=/dev/sda2
Δείτε πως είναι το δικό μου:
kernel /boot/vmlinuz26 root=/dev/sda1 resume=/dev/sda2 ro
Αυτό ήταν όλο!
Τώρα από την γραμμή εντολών μπορούμε να πληκτρολογήσουμε την εξής εντολή:
pm-hibernate και να κλείσει ο υπολογιστής μας, αποθηκεύοντας τα πάντα στην κατάτμηση swap.
Δοκιμάστε το και πείτε μου τις εντυπώσεις σας.
Μην ξεχάσω αυτό το ΣαββατοΚύριακο (13 & 14 Μαρτίου) είναι το ΟπενFest 2010 στο ΤΕΙ Πειραιά.
Εάν δεν ξέρω πως τα πάω: http://openfest.teipir.gr/how-to-come/
Εάν έχω κάτι άλλο να κάνω: ΠΡΕΠΕΙ να το ακυρώσω!
Αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι να μην το ΞΕΧΑΣΩ!
Πριν από αρκετό καιρό έγραψα ένα προγραμματάκι μόλις 17 γραμμών σε python με σκοπό να συγχρονίζει δεδομένα μεταξύ δύο διαφορετικών καταλόγων σε δύο διαφορετικά συστήματα κάνοντας χρήση της δυνατότητας του πυρήνα να καταγράφει τα inode events.
Ήταν (και είναι ακόμα) το πρώτο και μοναδικό μου πρόγραμμα σε python! Χρησιμοποίησα python γιατί βρήκα την καλύτερη τεκμηρίωση και υλοποίηση του inotify σε python κι ήταν αφορμή να δω αυτή την scripting γλώσσα που οι περισσότεροι γνωστοί μου, μου παρουσίαζαν ως την καλύτερη scripting γλώσσα προγραμματισμού.
Στην αρχή τα πράγματα φάνηκαν αρκετά απλά, έγραψα το πρόγραμμα που έκανε την δουλειά που ήθελα κι άρχισα να το εμπλουτίζω σιγά,σιγά. Χωρίς πολλές φανφάρες το δημοσίευσα μέσω του πλανήτη κι έπειτα από λίγο καιρό σκέφτηκα να το διαφημίσω και μέσω του freshmeat.
Η συνέχεια με εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Κοιτώντας από τα στατιστικά μου διαπίστωσα πως αρκετός κόσμος το έχει ήδη κατεβάσει (φυσικά δεν αναφέρομαι σε bots) και τουλάχιστον 13 άτομα παρακολουθούν πότε βγάζω νέα έκδοση! Κι αυτό δεν ήταν τίποτα σε σχέση με την πρώτη φορά που πήρα feedback για το προγραμματάκι, που πλέον μεγάλωνε σε γραμμές και λειτουργίες. Κι ύστερα ήρθαν τα πρώτα requests κι έπειτα τα πρώτα patches!!
Το προγραμματάκι που μέχρι πριν από λίγο καιρό έγραφα μόνος μου κι εξυπηρετούσε μόνο εμένα, αυτή την στιγμή λειτουργεί σε production υποδομές εξυπηρετώντας κι άλλους. Μάλιστα έχω φτάσει στο σημείο να κάνω πλέον review σε patches για να προσθέτω νέες λειτουργίες. Οι τελευταίες δύο εκδόσεις του PIrsyncD είναι βασισμένες σε patches και οι προσθήκες που έχω κάνει εγώ είναι μόνο για error handling κυρίως και διορθώσεις των patches ώστε να ακολουθούν την KISS φιλοσοφία.
Από 17 γραμμές έχει φτάσει τις 302. Κι εάν εδώ ακούσω κάποιον να λέει: σιγά τις πολλές γραμμές, να αναφέρω ότι είναι 17φορές περισσότερες από το αρχικό κι ο σκοπός ύπαρξής του είναι υπερβολικά συγκεκριμένος. Να συγχρονίζει καταλόγους χωρίς την ύπαρξη κάποιου cron script ή κάποιας άλλης εξωτερικής παρέμβασης!
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος για την πορεία. Εύχομαι να μην σταματήσει εδώ.
Έχω μερικές ιδέες για την συνέχεια μακάρι να βρω και τον χρόνο να τις υλοποιήσω.
Εν κατακλείδι:
- Μην διστάζετε να υλοποιείται και να δημοσιεύετε τις ιδέες σας. Ακόμα κι εάν δεν είστε προγραμματιστής (όπως εγώ!) ή εάν δεν πιστεύετε ότι γράφετε ποιοτικό κώδικα. Ανήκουμε σε μία ευρύτερη κοινότητα, αυτή του ανοιχτού κώδικα, του ελεύθερου λογισμικού και η συνεισφορά μας μπορεί να μας φαίνεται μικρή για την ώρα αλλά σαν τσουνάμι μπορεί να φτάσει στην google και να μας αγοράσει (”δανεισμένο” από φίλο εκ πατρών).
PIrsyncD stands for: Python Inotify Rsync Daemon.
Description:
This is an attempt of writing a daemon to watch a directory for kernel’s inotify events and then execute an rsync command to synchronize two different directories (local or remote). This is a poor man’s mirroring or an alternative (not so) real data replication mechanism and it is based on Pyinotify.
A lot of changes over the past couple releases
From ChangeLog:
- Added functionality to run multiple instances of PIrsyncD (Based on Jeff Templon & Jan Just Keijser’s patch)
- Added functionality to rsync over a destination rsync server (Based on Jeff Templon & Jan Just Keijser’s patch)
- Added python regular expression module (import re), for argument validation.
- Fallback solution if rsync functionality is failed
- Changed –host argument from IP value to hostname
- TODO file Reviewed
- Better examples
- Better usage message
Thanks Jeff Templon < templon AT nikhef DOT nl > and Jan Just Keijser < janjust AT nikhef DOT nl > for your feedback on PIrsyncD.
plz try ./PIrsyncD –help to see more
Get the latest version of PIrsyncD v20100310
Ένας δημοσιογράφος προσπαθεί να βάλει σε τάξη την ζωή του κι αυτό τον οδηγεί στο ΙΡΑΚ. Περιμένοντας να εγκριθεί η άδεια του για να μπει στην εμπόλεμη ζώνη συναντά τον Lyn. O Lyn είναι ένας Τζεντάι, ανήκει στον στρατό Νέας Γης κι έχει ψυχικές ικανότητες. Η ταινία: The Men Who Stare at Goats - 2009 είναι μια βλακεία. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα και κακώς χαρακτηρίζεται ως κωμωδία. Προσπεράστε την καλύτερα. Προφανώς η φιλική σχέση του Grant Heslov με τον George Clooney έφεραν αυτή την ιστορία στην μεγάλη οθόνη που ο κόσμος θα την δει μόνο και μόνο γιατί παίζουν τρανταχτά ονόματα. Εάν οι κριτικοί την κατατάξουν στις μεγάλες ταινίες προφανώς είναι γιατί βρήκαν το χαμένο νόημα σε αυτή τη μπούρδα ενώ όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να δούμε.
ΥΓ: Εάν καταλάβει κανείς το νόημα της σάτιρας ας μου γράψει εδώ σχόλιο.
Το Did You Hear About the Morgans? - 2009 είναι μία κακογυρισμένη, κακομονταρισμένη και κακοσκηνοθετημένη με πολύ άσχημους διαλόγους κι ένα πολύ προβλέψιμο σενάριο!
Ένα ζευγάρι σε διάσταση κανονίζουν να φάμε παρέα για να μιλήσουν. Κατά την επιστροφή τους στο σπίτι τους γίνονται μάρτυρες μίας δολοφονίας. Καταλήγουν σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων κι εκεί σε μία πόλη στην μέση του πουθενά βρίσκουν την ευκαιρία να τα ξαναβρούν. Ο δολοφόνος, εξυπνότερος όλων, τους εντοπίζει αλλά τελικά τον πιάνουν.
Το μοντάζ είναι πανάθλιο, οι σκηνές κόβονται πριν καν τελειώσουν οι διαλόγοι, οι πρωταγωνιστές δεν έχουν καμία χημεία μεταξύ τους. Εάν κάποιος την δει, υπομονή για 1 1/2 ώρα.
ΔΕΝ αξίζει.
Η άκρως απόρρητη/μυστική οργάνωση Shadow, αναλαμβάνει όλες τις αποστολές που δεν μπορεί καμία άλλη οργάνωση να αναλάβει. Όμως για την συγκεκριμένη αποστολή έχει επιστρατευτεί ο καλύτερος που υπάρχει, ο Killer Bean. Ο στόχος του είναι ο μεγαλύτερος έμπορος όπλων, o Cappuccino. Ο μόνος τρόπος να φτάσει σε αυτόν είναι να σκοτώσει όλους τους υπαλλήλους του Cappuccino. Στο κατώφλι του Killer Bean όμως είναι ο ντετέκτιβ Cromwell. Εάν κι αυτός θέλει να πιάσει τον Cappuccino δεν μπορεί να αφήσει ελεύθερο τον Killer Bean να σκορπά πτώματα κακοποιών στο διάβα του. Μα όταν φτάνει ο Killer Bean στον Cappuccino ανατρέπονται όλα, καθώς ο τελικός στόχος του είναι ο Dark Bean, ο μπράβος του Cappuccino! O Dark Bean άνηκε κι αυτός στην οργάνωση Shadow. Μα όταν έμαθε ότι τα πραγματικά σχέδια της οργάνωσης, εγκατέλειψε την οργάνωση, την διαπλοκή και την διαφθορά που υπήρχε. Μα ακόμα κι εάν ο Killer Bean επιτύχει στην αποστολή του, η ίδια η οργάνωση έχει ήδη αποστείλει τον επόμενο δολοφόνο με σκοπό να σκοτώσει τον Killer Bean.
Δείτε το trailer της ταινίας για να πάρετε μία γεύση.
Ο Jeff Lew εργάζεται ως animator. Έχει εργαστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα movie project στο χώρο (X-Men, The Matrix Reloaded, Looney Tunes Back in Action, Transformers: Revenge of the Fallen) κι έρχεται να παρουσιάσει μία ταινία που κράτησε 5 ολόκληρα χρόνια δημιουργίας! Οι κόκκοι καφέ (Cofee Beans) πρωταγωνιστούν σε μία ταινία μεταξύ matrix & wanted. Οι σφαίρες πέφτουν χαλάζι και οι ανατροπές κρατούν την αγωνία στο κατακόρυφο.
Για όσους αγαπούν τις ταινίες με ζόμπι, το Shaun of the Dead - 2004 αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή. Πρωταγωνιστής και συγγραφέας είναι ο Simon Pegg (Run Fat Boy Run, Hot Fuzz, Big Nothing) και η ταινία αυτή την στιγμή βρίσκεται στο 234 του top 250 στο imdb με μέσο όρο 7.9 και 121,861 ψήφους!
Το τέλος του κόσμου έφτασε και μάλιστα την χειρότερη στιγμή όλων: όταν η Liz χωρίζει τον Shaun! Μετά από ένα άσχημο βράδυ στην παπμ ο Shaun ξυπνά σπίτι του παρέα με τον φίλο του Ed κι αντικρίζουν ένα απίστευτο θέαμα. Όλοι έχουν μετατραπεί σε ζόμπι. Ο Shaun αποφασίζει λοιπόν να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Μαζεύει λοιπόν την παρέα και τους πηγαίνει στο μόνο σημείο που νιώθει ασφαλής. Στην παπμ !
Η ταινία έχει κωμικό αλλά όχι γελοίο χαρακτήρα. Τα ζόμπι ακολουθούν τον “επίσημο” ζόμπι-κώδικα και σκοτώνονται μόνο εάν τους καταστρέψεις τον εγκέφαλο. Δυστυχώς στο τέλος σκοτώνονται/τρώγονται όλοι εκτός από τον Shaun και την Liz, η οποία διακρίνει ότι τελικά ο Shaun δεν είναι o “λαπάς” που ήξερε τα τελευταία 3 χρόνια.
Για τους zombie fans μια κωμωδία για να περάσετε ευχάριστα 1 1/2 ωρίτσα.