I am watching Evan Prodromou from Status.Net. His presentation is pretty neat but the most impressive thing till now is when he wrote vdir in terminal !!!
vdir is a command that i didnt know, and in a heartbeat i am reading the man page.
Its a coreutil command !!!
Core-Utils has 103 binary programs (in my system).
I am working on an un-trusted network at the moment, so i want to login to my web site over httpS and not http! Thats not a problem for my, but i want all my users/clients to use httpS also. I cant observe everything they write but i can redirect their traffic for my web site to httpS.
If your web server supports rewrite module then it can be done by passing the below lines to your .htaccess file
Here is the way:
RewriteEngine on
RewriteCond %{HTTPS} off
RewriteRule (.*) https://%{HTTP_HOST}%{REQUEST_URI}
Simple as that.
Είμαι από εκείνους τους τύπους που ΔΕΝ χρησιμοποιεί iptables, μάλιστα 9 στις 10 φορές το θεωρώ κι εντελώς άχρηστο σε ένα σύστημα. Παρόλα αυτά όμως, χρησιμοποιώ tcp wrappers & sshd σε μία high not-known port & ssh key authentication κ.λ.π.-κ.λ.π.
Το πρόβλημα με το tcp wrappers είναι ότι πρέπει να δηλώσεις τις στατικές IP’s που έχεις πράγμα το οποίο σε εμποδίζει να μπεις σε ένα σύστημα από μία άγνωστη τοποθεσία. Φυσικά εμποδίζει κι όλους τους “πονηρούς” τύπους, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι εμποδίζει κι εσένα όταν χρειαστεί να μπεις από κάπου “άγνωστα”.
Η λύση σε αυτό το γόρδιο δεσμό την προσφέρει το knock!
Λειτουργεί ως δαίμονας κι ακούει τα port knockings σε ένα σύστημα.
Έχει ένα εύκολο αρχείο ρυθμίσεων το οποίο μπορείς να τροποποιήσεις και σου δίνει την δυνατότητα να τρέχεις μια συγκεκριμένη εντολή (ή script ή whatever) όταν ενεργοποιηθεί ο “μυστικός” συνδυασμός χτυπημάτων.
Μιας κι όλα τα παραδείγματα είναι πάνω σε iptables, να προσφέρω με την σειρά μου ένα παράδειγμα βασισμένο σε tcp wrappers για το ssh:
[openSSH]
sequence = 7000,8000,9000
seq_timeout = 10
command = /bin/sed -i ’s/^(sshd.*)/1 %IP%/g’ /etc/hosts.allow
tcpflags = syn
Pretty Neat !
and thats what i hate (love) the most !
Everybody else (eg. ubuntu ,fedora) are planning releases party every now and then, but i use a rolling disto and i ‘ve never been invited to a release party :(
Yes it is true, check this out:
Σήμερα αναβάθμισα το xfce στο laptop μου και όπως θα δείτε τα πράγματα για την έκδοση 4.8 έχουν αρχίσει να παίρνουν την τελική μορφή τους.
Τις τελευταίες ημέρες ενημερώθηκα για μια πάρα πολύ ωραία πρωτοβουλία, την δημιουργία του archlinux.gr!
Η ιδέα δεν είναι νέα, αλλά πλέον αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά. Είναι μία προσπάθεια ώστε οι Έλληνες χρήστες ή developers ή maintainers να έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς.
Το about τα λέει καλύτερα, κι εγώ με την σειρά μου απλά να ευχηθώ: Καλή αρχή σε όλα τα παιδιά που συμμετέχουν.
I am trying to fix my Screen Resolution to a LG Flatron L1919S.
Xorg-Server has a binary that you can use: GTF (calculate VESA GTF mode lines)
So i’ve tried a lot of resolutions and a lot of refresh rates to find the best for my eyes.
In my case is: 1280 x 1024 @ 65.00 Hz
$ gtf 1280 1024 65
# 1280x1024 @ 65.00 Hz (GTF) hsync: 69.09 kHz; pclk: 119.40 MHz
Modeline "1280x1024_65.00" 119.40 1280 1368 1504 1728 1024 1025 1028 1063 -HSync +Vsync
To see if this Modeline is the one try something like this:
xrandr --newmode "1280x1024_65.00" 119.40 1280 1368 1504 1728 1024 1025 1028 1063 -HSync +Vsync
xrandr --addmode VGA-0 "1280x1024_65.00"
xrandr --size "1280x1024_65.00"
Now if everything is fine you can edit your /etc/X11/xorg.conf according to the above video mode.
See an example:
Section “Monitor”
Identifier “Monitor0”
VendorName “Monitor Vendor”
ModelName “Monitor Model”
Modeline “1280×1024_65.00” 119.40 1280 1368 1504 1728 1024 1025 1028 1063 -HSync +Vsync
EndSectionSection “Screen”
Identifier “Screen0”
Device “Card0”
Monitor “Monitor0”
SubSection “Display”
Viewport 0 0
Depth 24
Modes “1280×1024_65.00”
EndSubSection
EndSection
Simple as that!
Πριν από λίγες μέρες μου κάηκε το shuttle desktop pc μου. Έβγαλα λοιπόν από την αποθήκη το παλιό μου desktop. Από τα τέλη του 1999-αρχές του 2000 (τότε απέκτησα πρώτη φορά υπολογιστή!) μέχρι σήμερα έχω αγοράσει 3 υπολογιστές και τους αντικατέστησα μόνο επειδή κάηκαν και για κανέναν άλλο λόγο. Το pc που είχα στην άκρη έχει archlinux και το last login μου ήταν στις 02-06-2009. Κοντά έναν χρόνο μετά, σκέφτηκα να προβώ σε αναβάθμιση των προγραμμάτων και του πυρήνα στις latest εκδόσεις του archlinux.
pacman -Syuw
…
Total Download Size: 569.84 MB
Total Installed Size: 2260.89 MB411 πακέτα
Αντιμετώπισα ένα και μόνο πρόβλημα: kdelibs
Έπρεπε να απεγκαταστήσω το kdelibs κι όλα τα προγράμματα που στηρίζονται πάνω σε αυτό.
Κι έπρεπε να κάνω move το /usr/bin/view σε /usr/bin/view.bak για να αναβαθμίσω το vim
Αυτόν ήταν!
Συνομιλία που είχα πριν από λίγες μέρες με τον ξάδελφό μου από το χωριό:
- Είσαι στο internet;
- Ναι
και προσπαθώ να του δώσω τα στοιχεία μου (το blog, mail κ.λ.π.-κ.λ.π.)
περνάνε δυο μέρες:
-
Ρε ξάδελφε, σε ρώτησα εάν είσαι στο internet και μου είπες ότι είσαι. Εμείς εδώ δεν σε βρίσκουμε!
-
Είναι κανένας άλλος δίπλα σου;
-
Πάρε και τον Βασιλάκη να μιλήσεις.
-
Έλα Βαγγέλη, έχεις facebook;
-
Όχι!
Μετά από τις κατάλληλες διευκρινήσεις, συμπέρανα πόσο έχει επηρεάσει η τεχνολογία και ειδικά τα social sites τους ανθρώπους με μέχρι σήμερα δεν είχαν ποτέ στην ζωή τους υπολογιστή. Το facebook λοιπόν είναι το internet!
Μετά από το mini-πολιτισμικό σοκ που έπαθα, έριξα μια ματιά στο μόνο social site που έχω account. To linkedin. Το οποίο προσανατολίζεται στον επαγγελματικό χώρο.
Ρίξτε μια ματιά πάντως, ίσως είναι η εναλλακτική απέναντι στο facebook.
Μόλις ανέβασα τις φωτογραφίες που τράβηξα με την φωτογραφική μου μηχανή δύο μέρες στην Θεσ/νικη. Μπορείτε να πατήσετε εδώ: Foss Comm 2010 για να τις δείτε.
Όποιος ενδιαφέρεται για συγκεκριμένη φωτογραφία/ες ας μου στείλει ένα email, για να του προωθήσω τις full-size εικόνες.
ΥΓ : Εάν κάποιος τις χρησιμοποιήσει στον δικό του δικτυακό τόπο, μπορεί να έχει το link απευθείας χωρίς να χρειαστεί να την κάνει download/upload, εναλλακτικά μια απλή αναφορά στην αρχική πηγή αρκεί.
Στην φετινή FossComm 2010 είχα την ευκαιρία να συμμετέχω με μία παρουσίαση κι ένα WorkShop.
Για όσους ενδιαφέρονται για την παρουσίαση, μπορούν απλά να πατήσουν: εδώ.
για να την κατεβάσουν. Μην διστάσετε να μου στείλετε παρατηρήσεις ή διευκρινήσεις ώστε να την βελτιώσω.
Στο WorkShop είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω το πρόγραμμα που έχω γράψει: PIrsyncD.
Από τις 02-06-2009 ήμουν ένας ευχαριστημένος κάτοχος ενός: SHUTTLE XPC X27D.
Εμπρός Εικόνα - Όπισθεν εικόνα.
Αλλά από την προηγούμενη Δευτέρα (δλδ μια βδομάδα πριν) το shuttle δεν μου άνοιγε καν. Έβλεπα ότι έπαιρνε κανονικά ρεύμα, αλλά δεν γινόταν τίποτα άλλο. Δεν boot-άρε, δεν, δεν, δεν. Επειδή είχα άλλα πιο σημαντικά πράγματα να κάνω, το έβγαλα από την πρίζα και το άφησα στην άκρη. Έχω το laptop κι εργαζόμουν από εκεί.
Σήμερα αποφάσισα να το δω και πως μπορώ να το φτιάξω. Επειδή το ΣΚ ήμουν παρέα με linux-άδες κι άκουγα παρόμοια προβλήματα, σκέφτηκα να αφαιρέσω τον δίσκο και να δω μετά εάν μπορεί να γίνει κάτι. Μην μου κάψει και τον δίσκο. Ανοίγω λοιπόν το shuttle, βγάζω τον δίσκο, παίζω λίγο με τα καλώδια προσπαθώντας να δω μήπως έχει γίνει κάποιο βραχυκύκλωμα, αλλά δεν εντόπισα κάτι.
Πάω να βάλω το καλώδιο του ρεύματος στην υποδοχή του, αλλά παρατηρώ ότι πετάει κάποιες σπίθες. Μα τι έγινε αναρωτιέμαι; Το βγάζω, το βάζω, το βγάζω το βάζω, το ίδιο. Ξανακοιτάω τα καλώδια μήπως κάτι δεν πατάει καλά, κοιτάζω την γείωση. Ελέγχω από την μπαταρία μέχρι και την μνήμη αλλά δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα.
Αποφασίζω να βάλω το καλώδιο του ρεύματος και να πατήσω το Power-On με ανοιχτό το καπάκι για να βλέπω μήπως ανάψει κάποιο λαμπάκι ή κάνει κάτι άλλο. Και τελικά έκανε. Έβγαλε ένα ωραίο θόρυβο, κι έβγαλε λίγο καπνό. Κάηκε λοιπόν το board !!!
Παραλίγο ένα χρόνο μετά το shuttle μου, μου κάηκε. Ευτυχώς ΔΕΝ είχα επάνω τον δίσκο του.
Για να δούμε λοιπόν εάν σώθηκε κανένα αρχείο!!!
ΥΓ: Προσοχή με το ρεύμα
Και με την άνοδό μου στην Θεσ/νικη την παρασκευή 23 Απρίλη, δλδ μια μέρα πριν το συνέδριο (fosscomm), βρήκα τον χρόνο να αγοράσω το νέο μου τηλέφωνο. Μετά την αρκετά γενναιόδωρη προσφορά της Wind (95ευρώ για επιδότηση) αγόρασα το: Sony Ericsson Elm™.
Η sony ericsson αποφάσισε να αντικαταστήσει τις μνήμες:M2 και πλέον παίζει κι αυτή με micro-sd. Κι έτσι πριν από λίγο και με την βοήθεια του laptop μου αντέγραψα τον παλιό αντίγραφο του τηλεφωνικού μου καταλόγου στην νέα μνήμη κι έτσι τον ανέκτησα στο νέο μου τηλέφωνο!
Πριν από λίγες μέρες κατέστρεψα ένα ακόμα κινητό. Το 2ο στους τελευταίους 9 μήνες, το 3ο στον 1,5χρόνο!!! Η ιστορία για το πως είναι: εδώ.
Το κινητό είχε την εξής μνήμη: Sandisk M2 και μέσα στην μνήμη είχα ένα αντίγραφο των τηλεφώνων μου.
Κοιτώντας για κινητό, διαπιστώνω ότι τα νέα μοντέλα έχουν μόνο Micro SD, οπότε θα ήταν αδύνατο να αντιγράψω τον τηλεφωνικό μου κατάλογο. Άρα πρέπει να βρω κονβέρτορα από Μ2 σε micro SD. Ένας συνάδελφος που υπενθύμισε ότι κάπου έχουμε ένα M2 USB Adapter. Διάβασα όλα τα αρχεία κανονικά στο linux και κάπου μέσα βρήκα και το εξής αρχείο: PB_Backup.vcf.
Αναζητώντας στο google για πρόγραμμα μετατροπής, έβρισκα συνεχώς πληροφορίες για το gmail contacts κι αναρωτήθηκα γιατί τόσα πολλά links. Έτσι λοιπόν έκανα login στο gmail, πάτησα στο contacts, έπειτα import, βρήκα το παραπάνω αρχείο από το usb και πάτησα το ok.
Αυτό ήταν!!! Όλος ο τηλεφωνικός κατάλογος μου είναι πλέον up-to-date και online.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να αγοράσω μία νέα συσκευή :)
ΥΓ: Τα τηλέφωνα ΔΕΝ τα έχω στην κάρτα SIM γιατί είναι τόσο παλαιά που δεν μου αποθηκεύει τα πλήρη στοιχεία και τα μεγάλα ονόματεπώνυμα μου τα κόβει στην μέση.
Το Σαββατόβραδο πήγα στον Καρρά στο Teatro. Μαζί του ο Γιαννάς και η Ηλιάδη.
Αλλά είχα την ιδέα να χρησιμοποιήσω το κινητό μου ως προστατευτικό στο ποτήρι μου από τον λουλουδοπόλεμο. Και ναι τα βαφτίσια έγιναν με ουϊσκι. Μέσα σε 9 μήνες κατέστρεψα δύο κινητά !!!
Αυτά είναι, πάλι χωρίς τηλέφωνο - χωρίς αντίγραφο του καταλόγου.
Πάλι χωρίς τις επαφές και ξανά από την αρχή.
Ευτυχώς κατάφερα να βγάλω με κόπο την κάρτα sim.
Οπότε όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, ας κάνει έναν κόπο να στείλει ένα email με το κινητό του.
Ένας φίλος και συνάδελφος, μου προώθησε το εξής link:
Μου έκανε τόση εντύπωση, που δεν έχασα χρόνο για να το δοκιμάσω.
Έτσι λοιπόν τις μέχρι τώρα δοκιμές και προσπάθειές μου, τις κατέγραψα στην παρακάτω σελίδα στο wiki μου:
Τυχόν παρατηρήσεις, ευπρόσδεκτες.
Εδώ και λίγο καιρό ρίχνω κλεφτές ματιές στο XZ Utils.
Με εντύπωση διαπιστώνω και την εξής δήλωση στο site τους:
XZ Utils create 30 % smaller output than gzip and 15 % smaller output than bzip2
Έκανα μερικές δοκιμές (κυρίως με text αρχεία) κι όντως τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά! Ευελπιστώ να βγάλω όμορφα αποτελέσματα μόλις ετοιμάσω ένα Comparison Compression Test
Πάντως ενημέρωσα την σελίδα: Linux Data Compression & την αντίστοιχη στο wiki του hellug.
Εάν αναρωτιέστε τι είναι το Nine - 2009, ένα μουσικαλ ή απλά μία ταινία ? Την απάντηση θα την δώσουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές.
Μερικά από τα πιο δυνατά ονόματα μπορούν να σε παρασύρουν σε μία δίνη κινούμενων εικόνων και πανέμορφων ήχων.
Με την σειρά εμφάνισης ίσως ένα από τα πιο δυνατά cast (σειρά εμφάνισης):
Ο Daniel Day-Lewis ανάμεσα στις
Nicole Kidman
Marion Cotillard
Penélope Cruz
Judi Dench
η κα. Sophia Loren
Kate Hudson
και η
Stacy Ferguson
Ένας σκηνοθέτης προσπαθεί να ανεβάσει μία νέα ταινία και φυσικά επικρατεί ένας απίστευτος πανικός. Μα όλα αυτά επικρατούν διότι δεν έχει καν γράψει την πρώτη σελίδα του έργου! Η Σοφία Λόρεν παίζει την νεκρή μητέρα του σκηνοθέτη μας, μαζί με αυτή βαδίζει το αυτογνωστικό του μονοπάτι. Η επόμενη ταινία είναι η “Ιταλία” με πρωταγωνίστρια του η claudia janssen (Nicole Kidman). Κι έτσι προσπαθώντας να ξεφύγει από όλους κι από όλα πηγαίνει σε ένα ξενοδοχείο/spa κάπου στην εξοχή. Μακριά από την γυναίκα του (Marion Cotillard), αλλά όχι τόσο μακριά από την ερωμένη του (Penelope Cruz). Αλλά δυστυχώς τον βρίσκουν όλοι (παραγωγοί και μη). Η μοδίστρα του (Judi Dench) είναι η επίγεια δύναμη αυτοσυγκράτησης του. Προσπαθώντας να βρει έμπνευση αναπολεί στα παιδικά του χρόνια. Η διαδρομή που πρέπει να κάνει είναι μεγάλη, από τον Πάπα μέχρι την Σαραγκίνα (Stacy Ferguson)! Πέρα από τα χρώματα, τα χορευτικά και τα τραγούδια οι ασπρόμαυρες σκηνές που θυμίζουν παρελθόν και νοσταλγία είναι κατά την γνώμη μου οι πιο ανώτερες κινούμενες εικόνες. Και κάπου εκεί ο ρόλος που παίζει η καθολική εκκλησία δείχνει ότι η Ιταλοί κινούνται και λειτουργούν γύρω από την θρησκεία. Η Πενέλοπη Κρουζ είναι ο πραγματικός πειρασμός (και συμφωνώ απόλυτα). Μα ακόμα και μέσα από τον πειρασμό και τις πύλες της κολάσεως η σύζυγος (Marion Cotillard) δείχνει τον δρόμο για την κάθαρση μέσω των θυσιών που κάνει για τον άντρα της. Αλλά οι γυναίκες στην μπερδεμένη του ζωή δεν σταματάνε εκεί. Μία δημοσιογράφος Kate (Hudson) τον κυνηγά! Κι ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από όλα αυτά και να επιστρέψει στην γυναίκα του, η ερωμένη του πραγματοποιεί απόπειρα αυτοκτονίας. Κάπου εκεί η πρώτη σκηνή της ταινίας χωρίς καν να υπάρχει σενάριο πραγματοποιείτε. Η μούσα του (Nicole Kidman) προσπαθεί να του δώσει έμπνευση αλλά και να τον προσγειώσει. Μπερδεμένος παρά ποτέ, ανάμεσα σε μία διαμάχη μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής οι πτυχές του εαυτού προσπαθούν να βγάλουν μία άκρη. Κι έτσι όλα οδηγούνται στην αποτυχία. Στο τέλος μιας δημιουργίας πριν καν ξεκινήσει καν αυτό το ταξίδι. Εγκαταλείπει τα πάντα για να βρει τον εαυτό του. Θα περάσει δύο χρόνια μακριά από όλους, μόνος του στο μοναχικό του ταξίδι. Και θα επιστρέψει μόνο για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Μια ταινία.
Δείτε το, εμένα μου άρεσε.
Απλά για να έχετε μία ιδέα ο Rob Marshall είναι ο σκηνοθέτης των: Chicago (2002) & Memoirs of a Geisha.
Σε αυτό το blog post, δεν θα αναφερθώ σε μία ταινία, αλλά σε δύο!!
Α. La cage aux folles (1978)
Β. The Birdcage (1996)
Α.
Μία γαλλική ταινία που έχει γυριστεί το 1978!
Ένα ζευγάρι άντρες ζουν μαζί τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έχουν ένα καμπαρέ με πρωταγωνιστές άντρες που ντύνονται γυναίκες, ο ένας είναι ο σκηνοθέτης/ιδιοκτήτης ο άλλος είναι το μεγάλο όνομα στο πρόγραμμα. Η ζωή τους θα ανατραπεί όταν ο 20χρονος γιος τους, τους ανακοινώνει ότι παντρεύεται κι ότι οι γονείς της κοπέλας έρχονται για να γνωριστούν μαζί τους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο πατέρας της κοπέλας είναι πολύ συντηρητικός άνθρωπος, πολιτικός που προσπαθεί μέσα από αυτή την γνωριμία/γάμο να ξεπεράσει το μεγαλύτερο σκάνδαλο του κόμματος που υποστηρίζει. Ο πρόεδρος του κόμματος των συντηρητικών, πεθαίνει στην αγκαλιά μίας ανήλικης μαύρης ιερόδουλης! Κι έτσι οι άντρες γονείς του γιου προσπαθούν να ανατρέψουν όλα αυτά τα είκοσι χρόνια για χάρη του γιου τους. Προσπαθούν να αλλάξουν το σπίτι τους, τις συνήθειες τους τα πάντα. Μα αυτό δεν μπορεί να γίνει. Έτσι ο θείος/μάνα του γιου αποφασίζει να ντυθεί/γίνει η μάνα που λείπει από την οικογένεια για να καλύψει το κενό και να βοηθήσει τον άντρα που αγαπάει και φυσικά τον γιο του. Κι αφού η συνάντηση/δείπνο πάει από το κακό στο χειρότερο, καταφθάνει η γυναίκα που γέννησε το αγόρι για να μπερδέψει ακόμα τα πράγματα. Οι γονείς της κοπέλας ζητούν εξηγήσεις μα αυτό που ζητούν περισσότερο από όλα είναι να βγουν από αυτό το σπίτι χωρίς να τους δουν οι δημοσιογράφοι που έχουν κατακλείσει τους δρόμους και το καμπαρέ.
Μία πάρα πολύ ωραία ταινία που την δεκαετία του 70, βασισμένη σε ένα θεατρικό έργο του 1973, έθετε πάρα πολλά ζητήματα. Μου έκανε υπερβολικά πολύ μεγάλη εντύπωση πόσα διαφορετικά κι αντι-πρότυπα έθιγε. Η αλήθεια που βγάζει είναι τόσο απλή όμως μέσα από μία χιουμοριστική διάθεση.
Μπορείτε να δείτε απευθείας την ταινία του 1996, γιατί απλά είναι πιο κοντά στα σημερινά πρότυπά μας και πιστεύω ότι οι ερμηνείες είναι αρκετά καλύτερες.
Β.
Το 1996 το θεατρικό έργο του ‘73 και η ταινία του ‘78 γίνονται άλλη μία φορά ταινία αλλά πλέον στα αγγλικά! Αυτή η ταινία τραβάει λίγο παραπάνω τις σχέσεις μεταξύ ιδίου φύλλου (πιστεύω λίγο παραπάνω από όσο πρέπει) αλλά προσπαθεί να περάσει περισσότερα μηνύματα από ότι η 1η ταινία. Ενδεικτικό παράδειγμα η διαμάχη του πατέρα της κοπέλας με την μητέρα/θείο του γιου για τις εκτρώσεις! Σαφώς καλύτερη από την γαλλική ταινία, πιο κοντά στην δική μας εποχή. Κι ενώ έχουν περάσει 20 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη ταινία και άλλα 14 χρόνια από την δεύτερη ταινία, θεωρώ ότι τα θέματα που καλύπτουν είναι ακόμα και στις μέρες μας “ευαίσθητα”.
Δείτε την ακόμα κι εάν δεν έχετε δει την ταινία του 78.
Κι ενώ η ταινία βασίζεται στην ερμηνεία του Nathan Lane, η μεταμόρφωση του Gene Hackman στο τέλος είναι εκπληκτική !!!
ΥΓ: Εάν δεν έχετε προσέξει έχω προσπαθήσει να μην χρησιμοποιήσω “ταμπέλες” στο παραπάνω άρθρο. Προτείνω να μην χρησιμοποιείται κι εσείς στην ζωή σας :)