Την παρασκευή μετά την δουλειά, έφυγα για μία ακόμα εξόρμηση στην Εύβοια. Πηγαίνοντας προς την Δουκίσης Πλακεντίας για να συναντήσω μέρος της παρέας, πέρασα από το Πολύδροσο Χαλανδρίου-Αμαρουσίου. Την ώρα που πέρναγα, εργάτες του Δήμου έστρωναν νέα άσφαλτο σε παράδρομο. Να σημειώσω εδώ ότι ΔΕΝ είχαν καν ξήσει τον δρόμο ! μα και την προηγούμενη βδομάδα που είχα περάσει ο δρόμος ήταν ήδη αεροδρόμιο !!
Μη μπορώντας να κάνω ούτε πίσω, έπρεπε να περάσω πολύ σιγά από το αριστερό κομμάτι του δρόμου, στο σημείο που δεν είχαν προλάβει να ρίξουν ακόμα άσφαλτο. Περνώντας λοιπόν σιγά-σιγά διαπιστώνω ότι ξαφνικά αρχίζει ένας υπόκωφος θόρυβος στο πίσω δεξιά μέρος τους αυτοκινήτου.
Φοβάμαι ότι έχω χτυπήσει το καζανάκι της εξάτμισης, αλλά ο θόρυβος γίνεται χειρότερος όταν πατάω φρένο! Έτσι λοιπόν στο πολύδροσο νωρίς το απόγευμα, αρχίζω να ψάχνω για εξατμισά ή βουλκανιζατέρ ή κάτι παρόμοιο. Έχω ήδη σταματήσει δύο φορές το αμάξι στην άκρη του δρόμου και προσπαθώ να δω από κάτω και να καταλάβω τι έχει γίνει. Αλλά δυστυχώς δεν βλέπω κάτι περίεργο. Η εξάτμιση φαίνεται μια χαρά και κανένα μέρος κάτω από το αυτοκίνητο δεν φαίνεται να εξέχει ή να είναι χαλαρό.
Οι γνώσεις μου στο αυτοκίνητο είναι ελάχιστες, οπότε σταματάω σε λαστιχάδικο κι εξηγώ στον ιδιοκτήτη τι έχει γίνει. Ακούει τον θόρυβο και μου εξηγεί ότι έχω πρόβλημα με τα φρένα. Του αντ’απαντάω ότι δεν έχω, ποτέ δεν είχα και σχετικά πρόσφατα πέρασα service & άλλαξα λάστιχα. Το σηκώνει λοιπόν λίγο την πίσω δεξιά ρόδα, παίρνει ένα σταυρό κι αρχίζει να χτυπάει τον δίσκο των φρένων και την δαγκάνα των φρένων (προσεκτικά).
- Μάστορα, του λέω, τι κάνεις εκεί;
Και πέφτει το πετραδάκι, μέρος της ασφάλτου που μόλις έστρωναν, κάτω!
Έτσι λοιπόν μέσα σε δύο ολόκληρα λεπτά και με δύο χτυπήματα, το αυτοκίνητο είναι και πάλι οκ.
- Τι χρωστάω, ρωτάω. - Τίποτα, μου απαντάει, δώσε μου ότι θες, την αγάπη σου.
- Επειδή από αγάπες χορτάσαμε μάστορα, να σε πληρώσω τουλάχιστον την δουλειά σου, του ανταποκρίνομαι.
Έτσι λοιπόν του δίνω ένα εικοσάευρο και περιμένω να μου δώσει τα ρέστα από το τίποτα που θα κρατήσει. Μου επιστρέφει λοιπόν ένα 10ευρω μόνο!
Τον χαιρετάω και φεύγω.
Μπαίνω στο αμάξι κι από τα νεύρα μου κοντεύω να εκραγώ. 10 ευρώ για να μου χτυπήσει με έναν σταυρό το αμάξι! Μα θα μπορούσα με μία κλωτσιά να το κάνω κι εγώ. 10 ευρώ για δύο λεπτά δουλειάς - έλεος.
Κι εκείνη την στιγμή χαμογελάω γιατί θυμήθηκα το γνωστό ανέκδοτο:
- Στρίψιμο Βίδας: 1ευρώ
- Γνώση στριψίματος βίδας: 999ευρώ
Σύνολο 1000 ευρώ
όπου στην περίπτωση μας γίνεται:
- Χτύπημα φρένων με σταυρό: 1ευρώ
- Γνώση χτυπήματος φρένων με σταυρό: 9ευρώ
και πάλι φτηνά την γλίτωσα!