Περιμένω να πάρω καφέ κι ακριβώς μπροστά μου ανταλλάσσουν απόψεις δύο συνάδελφοι.
Ο ένας δε είναι λίγο χαζούλης (δύο μέτρα ύψος, γεροδεμένος, αλλά κινείται μονότονα σε έναν δικό του ρυθμού), ο έτερος μοιάζει λίγο … τυπάκος (hipster).
- (hipster) Εάν έπρεπε να διαλέξεις ποιος θα ζήσει, εσύ ή κάποιος μετανάστης, τι θα επέλεγες;
- (goofy) Φυσικά θα επέλεγα να ζήσουν και οι δύο.
- (h) Μα πρέπει κάποιος να πεθάνει.
- (g) Δεν πρέπει να πεθάνει κανένας.
- (h) Δεν έχεις άλλη επιλογή, πρέπει να διαλέξεις ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Εσύ ή κάποιος αλλοδαπός;
- (g) Με την βοήθεια του Θεού, θα ζήσουν και οι δύο.
Αμέσως ένιωσα τους σφυγμούς μου να ανεβαίνουν.
Προσπάθησα να τους μετρήσω και προσπάθησα να γυρίσω το κεφάλι μου αλλού, μήπως και καταφέρω να ηρεμήσω τους χτύπους της καρδιάς μου.
Τα νεύρα μου όμως ήταν αρκετά τεταμένα κι αναγκάστηκα να δαγκώσω την γλώσσα μου, να σφίξω σε γροθιές τα χέρια μου και να κοιτάζω επίμονα τον τιμοκατάλογο για να μην εκραγώ.
Γιατί ρε αλήτη η δική σου ζωή, η δική σου ψυχή να αξίζει παραπάνω από έναν άλλο άνθρωπο;
Γιατί δεν προσπαθείς να μιλήσεις ως ίσος στον φίλο που νοητικά φαίνεται να είναι τελικά ανώτερος από σένα;
Πριν από λίγες μέρες, έγραψα στο stevyland ένα πολιτικό σχόλιο για τα τεκταινόμενα:
α.
” Καμία παγκόσμια κρίση δεν οφείλεται για το γεγονός ότι τα λεφτά από τα δημόσια ταμεία έχουν κάνει φτερά επειδή μια χούφτα ατόμων με την δική μας συναίνεση (ψήφο) τα έχουν κλέψει. “
β.
” Δεν έχουμε την παιδεία και την μόρφωση, την ηθική και τον σεβασμό, και δυστυχώς στεκόμαστε ανερυθρίαστοι μπροστά στο αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών. “
γ.
” Σας παρακαλώ, μην ψηφίσετε πολιτικούς που με τις μέχρι τώρα αποφάσεις τους, προσβάλουν την νοημοσύνη σας. “
Αυτά ήταν τα key notes της απάντησής μου και πήρα την εξής απάντηση:
” Ευάγγελε, φλερτάρεις επικίνδυνα με τον φασισμό. Η ιδέα ότι η αλλαγή επέρχεται με την ηθική και την αλλαγή νοοτροπίας είναι μισανθρωπική, ρατσιστική και οικονομικά παρανοϊκή. “
Με λίγα λόγια, η γνώμη μου ότι υπάρχει παγκόσμια ηθική κρίση, το γεγονός ότι πιστεύω με βάση αποδείξεις ότι τα λεφτά μας έχουν κλαπεί κι η άποψή μου ότι όλοι άνθρωποι είναι ίσοι με κάνει φασίστα!
Πιστεύω με όλες τις ρανίδες (κι όχι μόνο την τελευταία μου) τους αίματός μου, ότι η μόρφωση και η παιδεία είναι που έχουν εν τέλη χαθεί. Η οικονομική κρίση που διανύουμε είναι απλά αποτέλεσμα της ηθικής κρίσης.
Στην δουλειά μου, χαίρομαι το γεγονός ότι με χαρακτηρίζουν:
- Αναρχικό
- Αριστεριστή
- ΚΚΕετζή
- Φασίστα
- Δεξιό
το μόνο που δεν με έχουν πει ακόμα είναι σοσιαλιστή, παρότι που (συγνώμη για αυτό) στα πρώτα μου χρόνια ψήφισα πασοκ.
Dont Exist! ή στα ελληνικά: ΔΕΝ υπάρχουν!
Σήμερα (μια πανέμορφη μέρα) χρειάστηκε να μεταβώ στο κέντρο της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στην γειτονιά του Κωλονακίου με το αυτοκίνητο μου.
Εάν ρωτήσετε γιατί δεν πήρα τα μέσα μεταφοράς και χρησιμοποιήσα το αμάξι μου, είναι γιατί κουβαλούσα ένα μεγάλο και βαρύ μηχάνημα που έπρεπε να εγκαταστήσω σε μία εταρεία.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Ξεκινώ να φύγω (προς hsgr - που αλλού;) οπότε ο συντομότερος τρόπος είναι δια των οδών του κέντρου της Αθήνας.
Αλλά δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχουν φανάρια. Μην ακούτε τα media που λένε ότι είναι σπασμένα από τους ανθρώπους που κάνουν πορείες (γιατί άραγε κάνουν πορείες, δεν αναρωτιέται κανένας) αλλά γιατί δεν υπάρχουν λάμπες στα φανάρια!!!
Το πρόβλημα γίνεται έντονο σε μεγάλες διασταυρώσεις κι όταν φυσικά ο κόσμος θέλει να περάσει από την μία άκρη του δρόμου στην άλλη.
Δυστυχώς εκτός από φανάρια, δεν υπάρχουν ούτε καν τροχονόμοι για να ρυθμίσουν την κίνηση.
Έτσι λοιπόν πέρασα μια πανέμορφη μέρα, εντός του αυτοκινήτου μου, στο κέντρο της πρωτεύουσας για περίπου μία ώρα,
μέχρι να φτάσω στο hsgr (αγ. ελευθέριο).
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Οι πορείες προστατεύονται από δύο ή τρεις διμοιρίες ΜΑΤ & αστυνομικών, δυο ή τρεις ομάδες αστυνομικών με μηχανάκια και μερικά περιπολικά που έκλειναν τους δρόμους (μπροστά και πίσω). Κι όλα αυτά για 100 ανθρώπους που δεν φώναζαν, δεν είχαν πανό, απλά έκανα δημοκρατικά μια πορεία.
Εγώ ήμουν στο απέναντι ρεύμα, που όλα ήταν ανοιχτά κι ελεύθερα.
Φανάρια ΔΕΝ υπήρχαν & τροχονόμοι.
Στο κέντρο της Αθήνας.
α.
Μου ήρθε κι εμένα να πληρώσω έκτακτη εισφορά.
Για αρκετό καιρό είχα μια προσωπική διαμάχη με τον εαυτό μου.
Να την πληρώσω ή όχι.
Αποφάσισα ότι θα περιμένω μέχρι το τέλος του μήνα (Σεπτέμβρη) κι εάν μου περίσσευαν, θα πήγαινα να την πληρώσω. 2 μέρες πριν κλείσει ο Σεπτέμβρης, πήγα εν τέλη και πλήρωσα την 1η δόση της έκτακτης εισφοράς.
Από τότε περιμένω να μου έρθει ένας 2ος φάκελος με το απόκομμα της 2ης δόσης (κι αποπληρωμής) της έκτακτης εισφοράς. Περιμένω, περιμένω και δεν γίνεται τίποτα. Δεν μου έρχεται τίποτα.
Πηγαίνω στην τράπεζα και ρωτάω εάν μπορώ να πληρώσω την 2η εισφορά με την φωτοτυπία που μόλις εκτύπωσα από το site του taxisnet (http://www.gsis.gr). Μου απαντάνε αρνητικά.
Επικοινωνώ με εφορία και με ενημερώνουν ότι μπορώ να πάω να πληρώσω την 2η δόση στην τράπεζα με την φωτοτυπία κι έχει δοθεί νέα οδηγία.
Για να είμαι σίγουρος, έστειλα ερώτημα εδώ και μια βδομάδα μέσω της φόρμας που έχει στο gsis. Φυσικά από εκεί, καμία απάντηση! Να χαρώ εγώ τα ηλεκτρονικά μέσα.
β.
Κατεβαίνω σήμερα στην τράπεζα.
Ευτυχώς έχει μόνο 25 άτομα μπροστά μου.
Πηγαίνω σε ένα ταμείο, με την φωτοτυπία στο χέρι και ρωτώ:
- Μπορώ να πληρώσω την 2η δόση με την φωτοτυπία από το taxisnet?
- Βεβαίως μου απαντάει η υπάλληλος.
Ωραία, παίρνω χαρτάκι (σειρά προτεραιότητας) και περιμένω μία ώρα και κάτι για να έρθει η σειρά μου.
Πηγαίνω στο ταμείο, δίνω την φωτοτυπία και δίνω την διαφορά 240 ευρώ.
- Κύριε, μου απαντάει, ΔΕΝ μπορείτε να πληρώσετε την δόση εδώ!
- Συγνώμη, μα πριν από μια ώρα (και κάτι) ήρθα και σας ρώτησα. Σας έδειξα την φωτοτυπία, σας ρώτησα εάν μπορώ να πληρώσω την 2η δόση και μου απαντήσατε ότι ναι μπορώ.
- Όχι μου λέει, δεν μπορείτε.
κάπου εκεί έχασα την ψυχραιμία μου κι άρχισα να φωνάζω (προσπαθώντας να είμαι ευγενικός).
- Κοπέλα μου, ήρθα και σε ρώτησα. Σου έδειξα τα χαρτιά. Περιμένω μία ώρα (και κάτι). Τι άλλαξε;
- Δεν μπορείτε να πληρώσετε δόση, μόνο όλο το ποσό.
- Μα έχω ήδη πληρώσει την 1η δόση.
- Δεν γίνεται.
- Και γιατί ΔΕΝ μου είπες ότι δεν γίνεται; Γιατί με ταλαιπωρείς; Ήρθα και σε ρώτησα, σου έδειξα τα χαρτιά. Σε ρώτησα κάτι συγκεκριμένο.
τέσπα, άκρη ΔΕΝ έβγαλα. Δεν νομίζω να έβγαλε και κανείς ποτέ με τράπεζα.
Να γιατί πρέπει να διαλυθούν οι ελληνικές τράπεζες. Γιατί έχουν τέτοιους υπαλλήλους να διαχειρίζονται χρήματα.
Φυσικά κι όλο αυτό το γαϊτανάκι, προέρχεται από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Πληρώνω φόρους, κι επειδή εσύ κράτος κλέβεις από τους μισθωτούς & τους συνταξιούχους, εγώ θα πρέπει να πληρώσω παραπάνω.
Πρέπει αγαπητοί πολιτικοί όχι να παίρνεται σύνταξη σε 8χρόνια, αλλά να δημεύεται η περιουσία σας με το που αποκτάτε θέση στην βουλή.
Και προφανώς φταίω εγώ (κι όλοι οι έλληνες) που αφήσαμε αυτή την κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο.
γ.
Χθεσινός διάλογος με τον πατέρα μου 60χρονών (συνταξιούχος, μισθωτός υπάλληλος), εγώ 32.
-
Όλα τα περίμενα κι όλα τα είχα υπολογίσει.
-
Δλδ πατέρα;
-
Να, από το μυαλό μου τόσα χρόνια πέρασαν τα εξής:
α. Μήπως πεθάνω κι αφήσω τα παιδιά μου ορφανά. Να κάνω το κουμάντο μου.
β. Μήπως χάσω την δουλειά μου. Να κάνω το κουμάντο μου.
γ. Μήπως σπάσω χέρι/πόδι, να έχω στην άκρη κάποια χρήματα για ώρα ανάγκης.
δ. Με τα ένσημα, μήπως χαθεί κανένα
ε. Με το μεροκάματο, να μην έχω περιττά έξοδα.
στ. Μην χρειαστεί κάποιος δικός μας 1000ευρώ να έχω να του δώσω,
ζ. Να δω τι θα κάνω με το σπίτι, με το φαγητό
μπλα μπλα μπλα
- Πατέρα, όλα καλά πήγαν. Μην στεναχωριέσαι.
- Μα ρε Βαγγέλη, να φτάσω στην πηγή. Να βγω στην σύνταξη, να έχω πληρώσει τόσα χρόνια στο κράτος τα πάντα. Να μην έχω βάλει στην τσέπη μου κρυφά ούτε μισό ευρώ, να πηγαίνω στο χωριό να ψηφίζω, να βοηθάω όπου μπορώ και να φτάσω μετά από 40 χρόνια δουλειάς και τέτοιας ζωής, και να μου κρατάνε την σύνταξη; Αυτό αγόρι μου ΔΕΝ το φαντάστηκα ποτέ ότι θα συμβεί.
Τι να πεις σε έναν άνθρωπο που επί 40 χρόνια δουλεύει εργάτης, πλήρωνε τα πάντα και τώρα το κράτος του λέει: -Τα κλέψαμε τα λεφτά, εσείς ψοφήστε ελεύθερα.
Να γιατί φταίμε ΟΛΟΙ εμείς που αφήσαμε να συμβεί αυτό στους γονείς μας.
Το άφησαν και οι ίδιοι οι γονείς μας γιατί οι μισοί από αυτούς, τόσα χρόνια βολεύτηκαν σε θέσεις.
Να γιατί ο γραφικός αντιπρόεδρος (που έχει έδρα οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης) λέει ότι μαζί τα φάγαμε. Γιατί τόσα χρόνια οι γονείς μας, άφηναν αυτοί την κατάσταση να συμβαίνει!
Δυστυχώς η αξιοπρέπεια χάθηκε … ίσως για πάντα!
Το πρόβλημα είναι εμφανές εδώ και χρόνια. Κανείς δεν μιλά, κανείς δεν αντιδρά.
- Γιατί;
Προφανώς όλοι (μικροί/μεγάλοι, πλούσιοι/φτωχοί) έχουν κάτι να κερδίσουν από όλη αυτή την κατάσταση. Είναι βολική, είναι βολική γιατί γνωρίζουμε ήδη την κατάσταση, έχει περάσει πλέον στο DNA μας και πιστεύουμε ότι είναι καλύτερα να είναι βολικά παρά καλύτερα.
Η Ελλάδα δεν έχει λεφτά. Ακόμα και τα πολιτικά κόμματα δανείζονται από τις τράπεζες για να επιβιώσουν. Εάν κάποιος δεν μπορεί να κάνει κουμάντο στο σπίτι του; πως θα κάνει κουμάντο στα σπίτια των άλλων;
Τα λεφτά, δυστυχώς, έχουν φαγωθεί. Ναι υπάρχουν κλέφτες ανάμεσά μας. Η κακή διαχείριση σημαίνει ότι τα λεφτά του κοσμάκη (ναι του κοσμάκη) έχουν φαγωθεί. Όταν κάποιος πληρώνει για σύνταξη και 40 χρόνια μετά το κράτος του απαντά: ΔΕΝ υπάρχουν λεφτά να σου δώσουμε, τότε ναι κάποιος τα έχει κλέψει.
Όταν ακούω από ανθρώπους (που θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο), ότι τα λεφτά έχουν χαθεί τότε γελάω. Γελάω με την ηλιθιότητα τους. Να δώσω ένα παράδειγμα: “Έχω 10 ευρώ στον κουμπαρά μου, περνάνε 20χρόνια, ανοίγω τον κουμπαρά και δεν τα βρίσκω. Τα 10 ευρώ ΔΕΝ χάθηκαν. Κάποιος τα έκλεψε”!
Είναι οφθαλμοφανές ότι λεφτά με την κακή διαχείριση έχουν κλαπεί.
Όμορφα, φτάσαμε σε ένα 1ο συμπέρασμα. Πρέπει να λύσουμε λοιπόν τα εξής:
α. Ποιος τα έκλεψε; Ποιος έκανε την κακοδιαχείριση;
β. Θα τιμωρηθεί κάποιος;
γ. Μπορούμε να βελτιώσουμε το σύστημα ώστε να μην ξαναγίνει;
Λογικά ο ελεγκτικός μηχανισμός έχει αποτύχει. Κι εκεί έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να κάνει τον ελεγκτικό μηχανισμό. Η ανικανότητα της πολιτικής σκηνής και η αφέλεια (στα όρια της ηλιθιότητας) του λαού έφτασε στο σημείο να φέρει τους ξένους (κάποτε είχαμε φέρει βασιλιάδες και ξένους κατακτητές) να μας κυβερνήσουν/ελέγξουν γιατί πολύ απλά εμείς είμαστε ανίκανοι και ζούμε με δανεικά!
Αυτή είναι η αλήθεια, ότι ζούμε με δανεικά γιατί είμαστε ανίκανοι.
Μην ακούσω γελοιότητες ότι όλοι ζούν με δανεικά κι άλλες τέτοιες παπαριές.
Ναι το είπα δημόσια, είναι παπαριές.
Υπάρχει και η ρατσιστική - επίσης ηλίθια κι αβάσιμη άποψη - ότι φταίνει οι αλλοδαποί. Μάλιστα τώρα τελευταία βλέπουμε συνεχώς ανεγκέφαλους φασίστες να ξεπηδάνε. Εάν ο εργολάβος αντί να πάρει νόμιμους εργάτες, παίρνει 100αλλοδαπούς για ένα κομμάτι ψωμί, φταίνε οι αλλοδαποί. Μας έκλεψαν την δουλειά; Γιατί δεν πάτε να φάτε τους “εργολάβους” - υπό την ευρύτερη έννοια του όρου και τα βάζετε με ανθρώπους που είναι σε χειρότερη μοίρα από εσάς/εμάς;
Χθες θα πέταγα δυο ζευγάρια παπούτσια στον κάδο. Σκέφτηκα μπορεί κάποιος άλλος να τα χρειάζεται πιο πολύ και ίσως να κάνω ένα καλό να τα δώσω σε αυτούς, παρά να τα πετάξω. Πήγα λοιπόν και βρήκα ανθρώπους που όντως δεν έχουν δεύτερο ζευγάρι παπούτσια και τα πήραν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο εχθρός μου; Αυτός φταίει γιατί το κράτος δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα δανεικά; Αυτός ευθύνεται γιατί υπάρχει ανεργία; Όσοι σκέφτεστε λοιπόν ότι φταίνε οι αλλοδαποί για την κατάσταση μας, είτε για την κατάσταση στο κέντρο, είστε απλά γελοίοι και σας οικτίρω.
Εργάζομαι και πληρώνω τις εισφορές μου και τους φόρους μου. Πληρώνω το νοίκι μου και τους λογαριασμούς μου. Ξαφνικά λοιπόν έρχεται ο σπιτονοικοκύρης μου και μου λέει:
- Dude, επειδή δεν τα βγάζω θα μου δίνεις 1000ευρώ το μήνα.
- Μα δεν μπορώ να σου δίνω τόσα, δεν βγάζω τόσα, δεν έχω τόσα (του απαντώ).
- Κοίτα να δεις, τα λεφτά που μου έδινες τα έπαιξα στο καζίνο. Τα έχασα όλα, πρέπει να μου δίνεις 1000ευρώ το μήνα για να ρεφάρω, γιατί το καζίνο μου έστειλε μπράβους και κοιτάνε όλα μου τα έξοδα.
Ο παραπάνω εικονικός διάλογος αποτελεί την πραγματικότητα του ελληνικού φαινόμενου.
Οκ, φίλε μου, τόση ώρα παπαρολογείς για τι συμβαίνει. Καταλάβαμε.
Υπάρχει λύση? Λύσεις ?
Μα φυσικά υπάρχουν, και μάλιστα αρκετές. Αλλά κανένας πολιτικός δεν δέχεται να τις εφαρμόσει.
α. Όλοι οι πολιτικοί, βουλευτές - υπουργοί & δήμαρχοι, όσοι κατέχουν θέση ευθύνης και διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα θα πρέπει να εργάζονται αμισθί. Κανένας από δαύτους δεν έχει αφήσει την πρωινή δουλειά του!
β. Να καταργηθούν όλα τα προνόμια (σύνταξη στα 8 χρόνια! - που ακούστηκε;)
γ. Να καταργηθεί (ή καλύτερα εάν υπάρχει πρόβλημα με τον όρο, να ανασταλεί) η λειτουργία όλων των στρατοπέδων. Δεν θέλουμε άνεργους σε στρατόπεδα. Θέλουμε εργάτες για να αναστηλώσουν την οικονομία. Όλα τα στρατόπεδα που βρίσκονται σε πόλη, πρέπει απλά να κλείσουν. Στην Αθήνα μόνο έχει πάνω από 10 στρατόπεδα! Γιατί; Για να μην εισβάλουν οι εχθροί στο κέντρο; Δεν θα πρέπει να περάσουν πρώτα από τα σύνορα; Οι μόνιμοι μπορούν να φυλάνε τις ακριτικές περιοχές.
δ. Να μειωθεί το ΦΠΑ από 23% σε 13%. Οριζόντια μεταβολή για όλα τα προϊόντα. Θα πέσουν οι τιμές και ξαφνικά θα ανεβεί η κατανάλωση. Το κέρδος κύριοι έρχεται από την κατανάλωση. Αυτός είναι θεμέλιος νόμος της οικονομίας. Το ήξερε ο μπαρμπα μήτσος που ‘χε το καφενείο στην γειτονιά μου, 100 χρονών κι αγράμματος. Δεν το ξέρετε εσείς, με τόσα πτυχία οικονομίας και πολιτικής επιστήμης;
ε. Να υπάρχει έλεγχος σε 1ο,2ο & 3ο επίπεδο. Κύριοι σας έδωσα 1000 ευρώ. Τι τα κάνατε; Αποδείξεις; Πλάνο; Αυτό το “χάθηκαν” τα λεφτά είναι τόσο μα τόσο αφελές. Είμαστε 10 διαμερίσματα και πληρώνουμε τα κοινόχρηστα. Όλοι βάζουν 50ευρώ. Ξαφνικά ο διαχειριστής μας ανακοινώνει ότι έχασε τα λεφτά και πρέπει να τα ξαναβάλουμε από την τσέπη μας. Πείτε μου εσείς τι θα κάνατε σε αυτή την περίπτωση. Και πείτε μου γιατί ΔΕΝ κάνετε το ίδιο με το κράτος.
στ. Να υπάρχει βαριά τιμωρία. Όποιος από δική του κακή διαχείριση έχουν “χαθεί” λεφτά τότε πολύ απλά να μπαίνει φυλακή χωρίς να μπορεί να εξαγοράσει την ποινή του. Επίσης να διαγράφεται από το πολιτικό δρώμενο για πάντα και να πηγαίνει σπίτι του. Απλά τα πράγματα. “Χάθηκαν” 1000ευρώ, μπες 3 μέρες φυλακή. “Χάθηκαν” 10.000ευρώ, 2 βδομάδες, 100.000ευρώ 6 μήνες. Απλά δεν είναι δύσκολα. Επίσης να καταργηθεί η παραγραφή.
Εάν κάποιος έχει τον “φόβο” ότι εάν κάνει λάθος θα πάει φυλακή, θα το ελέγξει 30 φορές πριν δώσει έγκριση.
ζ. Να υπάρχει ποινική ρήτρα. Φίλε μου, πήρες 10.000 να φτιάξεις έναν δρόμο. 6 μήνες μετά ο δρόμος έχει 30 λακούβες. Έχεις μια βδομάδα να το φτιάξεις, αλλιώς φυλακή.
η. Να καταργηθούν οι νομαρχίες κι όλες αυτές οι έξτρα βλακείες. Δεν θέλουμε, δεν μας νοιάζει. Θέλουμε να υπάρχει η Βουλή, το υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός κι ο πρόεδρος. Έπειτα θέλουμε τον δήμαρχο. Καμία άλλη ενδιάμεση λύση. Εάν οι δήμαρχοι πάρουν στα χέρια τους τα λεφτά των νομαρχιών τότε θα μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και τα πάντα να βγαίνουν στο internet. Όλες οι δαπάνες, όλες οι εισφορές, όλοι οι ισολογισμοί. Πήρε ο δήμαρχος 100ευρώ, τι να έκανε ; Αναλυτικά;
Επειδή ήδη το κείμενο που έχω γράψει είναι μακροσκελές (και είναι μονάχα μερικές από τις σκέψεις μου) να κλείσω σε αυτό το σημείο για να μην κουράζω.
Αφήνω τελευταίο το πιο σημαντικό πράγμα για μένα: Την παιδεία.
Δεν αναφέρομαι μονάχα στο εκπαιδευτικό (που οδεύει πλέον προς αποτυχία κι αυτό), αλλά στο σύνολο της παιδείας από το σπίτι και την οικογένειάς μας μέχρι και την μόρφωση. Πρέπει οι δάσκαλοι και είναι παιδαγωγοί κι όχι δημόσιοι υπάλληλοι. Πρέπει οι γονείς να κλείνουν τις τηλεοράσεις στα παιδιά και τα DVD και να ασχολούνται μαζί τους, να τους διαβάζουν και να τους εξηγούν τα προβλήματα και την ζωή.
Δεν μπορεί ο κάθε γονιός επειδή είναι κουρασμένος, να βάζει ένα παιδικό dvd για να κάθεται το παιδάκι να βλέπει για να περνά η ώρα. Τα παιδιά πρέπει να παίζουν έξω μέχρι να κουράζονται, πρέπει να μαθαίνουν από μικρά το είναι το σωστό και τι λάθος. Πρέπει να μάθουν να ζουν και να χαίρονται την ζωή κι όχι να την βλέπουν από τα μάτια των άλλων μέσα από την τηλεόραση. Πρέπει στο σχολείο να μάθουν να σέβονται τους άλλους, και κάθε είδος ρατσισμού να εξαφανίζεται από μικρή ηλικία. Οι γονείς πρέπει να διαβάζουν στα παιδιά κι όχι μόνο παραμύθια. Ο εγκέφαλος των παιδιών είναι στην κυριολεξία σφουγγάρι. Ότι πεις το αποθηκεύουν άμεσα. Τα παιδιά λοιπόν είναι το μέλλον και η σωτηρία μας. Για αυτό και πρέπει να ματώσουμε ώστε να μορφωθούν κι όχι μονάχα να εκπαιδευτούν.
ΥΓ: Η αναφορά σε κράτος, δομή/λειτουργία και πολιτικούς. Όχι σε κόμματα, όχι σε μεμονωμένους ανθρώπους. Όσοι ψηφίζονται σε δημοτικές/νομαρχιακές & βουλευτικές εκλογές έχουν την δύναμη να κάνουν κάτι καλό για αυτή την χώρα. Το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ που διαβάζεις, επιλέγοντας ποιον θα ψηφίσεις κι όχι με βάση την κομματική του ταυτότητα.