α.
Μου ήρθε κι εμένα να πληρώσω έκτακτη εισφορά.
Για αρκετό καιρό είχα μια προσωπική διαμάχη με τον εαυτό μου.
Να την πληρώσω ή όχι.
Αποφάσισα ότι θα περιμένω μέχρι το τέλος του μήνα (Σεπτέμβρη) κι εάν μου περίσσευαν, θα πήγαινα να την πληρώσω. 2 μέρες πριν κλείσει ο Σεπτέμβρης, πήγα εν τέλη και πλήρωσα την 1η δόση της έκτακτης εισφοράς.
Από τότε περιμένω να μου έρθει ένας 2ος φάκελος με το απόκομμα της 2ης δόσης (κι αποπληρωμής) της έκτακτης εισφοράς. Περιμένω, περιμένω και δεν γίνεται τίποτα. Δεν μου έρχεται τίποτα.
Πηγαίνω στην τράπεζα και ρωτάω εάν μπορώ να πληρώσω την 2η εισφορά με την φωτοτυπία που μόλις εκτύπωσα από το site του taxisnet (http://www.gsis.gr). Μου απαντάνε αρνητικά.
Επικοινωνώ με εφορία και με ενημερώνουν ότι μπορώ να πάω να πληρώσω την 2η δόση στην τράπεζα με την φωτοτυπία κι έχει δοθεί νέα οδηγία.
Για να είμαι σίγουρος, έστειλα ερώτημα εδώ και μια βδομάδα μέσω της φόρμας που έχει στο gsis. Φυσικά από εκεί, καμία απάντηση! Να χαρώ εγώ τα ηλεκτρονικά μέσα.
β.
Κατεβαίνω σήμερα στην τράπεζα.
Ευτυχώς έχει μόνο 25 άτομα μπροστά μου.
Πηγαίνω σε ένα ταμείο, με την φωτοτυπία στο χέρι και ρωτώ:
- Μπορώ να πληρώσω την 2η δόση με την φωτοτυπία από το taxisnet?
- Βεβαίως μου απαντάει η υπάλληλος.
Ωραία, παίρνω χαρτάκι (σειρά προτεραιότητας) και περιμένω μία ώρα και κάτι για να έρθει η σειρά μου.
Πηγαίνω στο ταμείο, δίνω την φωτοτυπία και δίνω την διαφορά 240 ευρώ.
- Κύριε, μου απαντάει, ΔΕΝ μπορείτε να πληρώσετε την δόση εδώ!
- Συγνώμη, μα πριν από μια ώρα (και κάτι) ήρθα και σας ρώτησα. Σας έδειξα την φωτοτυπία, σας ρώτησα εάν μπορώ να πληρώσω την 2η δόση και μου απαντήσατε ότι ναι μπορώ.
- Όχι μου λέει, δεν μπορείτε.
κάπου εκεί έχασα την ψυχραιμία μου κι άρχισα να φωνάζω (προσπαθώντας να είμαι ευγενικός).
- Κοπέλα μου, ήρθα και σε ρώτησα. Σου έδειξα τα χαρτιά. Περιμένω μία ώρα (και κάτι). Τι άλλαξε;
- Δεν μπορείτε να πληρώσετε δόση, μόνο όλο το ποσό.
- Μα έχω ήδη πληρώσει την 1η δόση.
- Δεν γίνεται.
- Και γιατί ΔΕΝ μου είπες ότι δεν γίνεται; Γιατί με ταλαιπωρείς; Ήρθα και σε ρώτησα, σου έδειξα τα χαρτιά. Σε ρώτησα κάτι συγκεκριμένο.
τέσπα, άκρη ΔΕΝ έβγαλα. Δεν νομίζω να έβγαλε και κανείς ποτέ με τράπεζα.
Να γιατί πρέπει να διαλυθούν οι ελληνικές τράπεζες. Γιατί έχουν τέτοιους υπαλλήλους να διαχειρίζονται χρήματα.
Φυσικά κι όλο αυτό το γαϊτανάκι, προέρχεται από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Πληρώνω φόρους, κι επειδή εσύ κράτος κλέβεις από τους μισθωτούς & τους συνταξιούχους, εγώ θα πρέπει να πληρώσω παραπάνω.
Πρέπει αγαπητοί πολιτικοί όχι να παίρνεται σύνταξη σε 8χρόνια, αλλά να δημεύεται η περιουσία σας με το που αποκτάτε θέση στην βουλή.
Και προφανώς φταίω εγώ (κι όλοι οι έλληνες) που αφήσαμε αυτή την κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο.
γ.
Χθεσινός διάλογος με τον πατέρα μου 60χρονών (συνταξιούχος, μισθωτός υπάλληλος), εγώ 32.
-
Όλα τα περίμενα κι όλα τα είχα υπολογίσει.
-
Δλδ πατέρα;
-
Να, από το μυαλό μου τόσα χρόνια πέρασαν τα εξής:
α. Μήπως πεθάνω κι αφήσω τα παιδιά μου ορφανά. Να κάνω το κουμάντο μου.
β. Μήπως χάσω την δουλειά μου. Να κάνω το κουμάντο μου.
γ. Μήπως σπάσω χέρι/πόδι, να έχω στην άκρη κάποια χρήματα για ώρα ανάγκης.
δ. Με τα ένσημα, μήπως χαθεί κανένα
ε. Με το μεροκάματο, να μην έχω περιττά έξοδα.
στ. Μην χρειαστεί κάποιος δικός μας 1000ευρώ να έχω να του δώσω,
ζ. Να δω τι θα κάνω με το σπίτι, με το φαγητό
μπλα μπλα μπλα
- Πατέρα, όλα καλά πήγαν. Μην στεναχωριέσαι.
- Μα ρε Βαγγέλη, να φτάσω στην πηγή. Να βγω στην σύνταξη, να έχω πληρώσει τόσα χρόνια στο κράτος τα πάντα. Να μην έχω βάλει στην τσέπη μου κρυφά ούτε μισό ευρώ, να πηγαίνω στο χωριό να ψηφίζω, να βοηθάω όπου μπορώ και να φτάσω μετά από 40 χρόνια δουλειάς και τέτοιας ζωής, και να μου κρατάνε την σύνταξη; Αυτό αγόρι μου ΔΕΝ το φαντάστηκα ποτέ ότι θα συμβεί.
Τι να πεις σε έναν άνθρωπο που επί 40 χρόνια δουλεύει εργάτης, πλήρωνε τα πάντα και τώρα το κράτος του λέει: -Τα κλέψαμε τα λεφτά, εσείς ψοφήστε ελεύθερα.
Να γιατί φταίμε ΟΛΟΙ εμείς που αφήσαμε να συμβεί αυτό στους γονείς μας.
Το άφησαν και οι ίδιοι οι γονείς μας γιατί οι μισοί από αυτούς, τόσα χρόνια βολεύτηκαν σε θέσεις.
Να γιατί ο γραφικός αντιπρόεδρος (που έχει έδρα οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης) λέει ότι μαζί τα φάγαμε. Γιατί τόσα χρόνια οι γονείς μας, άφηναν αυτοί την κατάσταση να συμβαίνει!
Δυστυχώς η αξιοπρέπεια χάθηκε … ίσως για πάντα!
Check the battery on a 6years old laptop
Σήμερα στις 19.00 στον χώρο του hsgr θα γίνει μια κουβέντα (παρέα με μπύρες) περί ΜικροΕθνοτήτων. History of MicroNations
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ελευθερίας στην Ελλάδα είναι χωρίς αστυνομική ταυτότητα θεωρήσε παράνομος. Για την μη-κατοχή της ταυτότητας, η αστυνομία μπορεί να σε οδηγήσει στο κρατητήριο για την εξακρίβωση των στοιχείων σου.
Χωρίς πολλά πολλά, είσαι παράνομος εάν δεν έχεις την ταυτότητα σου. Όπως γράφει ο νόμος, η αστυνομική ταυτότητα αποτελεί μοναδικό στοιχεία ταυτοποίησης και κανείς δεν μπορεί να ζητήσει κάτι παραπάνω! Από το 1980 και μετά η ταυτότητα είναι υποχρεωτική και όλες οι νομικές ή μη κινήσεις πρέπει να γίνονται με την χρήση της αστυνομικής ταυτότητας.
Κάθε έλληνας πολίτης που κλείνει το φράγμα των 12 ετών οφείλει να βγάλει αστυνομική ταυτότητα κι ως εκ τούτου έχει νομική ευθύνη - για παράδειγμα μπορεί να υπογράψει σε νομικό έγγραφο.
ΔΕΝ είμαι δικηγόρος - μπορεί κάποια πράγματα να τα έχω λάθος ή μπερδεμένα στο μυαλό μου.
Αλλά η καθημερινότητά μου, μου δίνει παραδείγματα ότι πλέον η Ελλάδα δεν είναι μέρος που μπορεί κανείς να ζήσει ελεύθερος. Οι πολιτικοί που έχουν κυβερνήσει τα τελευταία 30 χρόνια έχουν κυριολεκτικά καταστρέψει την χώρα. Οικονομικά & πολιτικά.
Είναι πλέον αποδεκτό το γεγονός ότι η φοροδιαφυγή και η κλοπή, εις βάρος των μισθωτών & συνταξιούχων είναι πλέον η καθημερινότητά μας. Είναι κρίμα να μην μπορώ να κυκλοφορήσω ελεύθερος στους δρόμους που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Είτε επειδή δεν έχω την αστυνομική μου ταυτότητα - είτε επειδή πλέον δεν έχω χρήματα για να ζήσω.
Κι εγώ θεωρώ τον εαυτό μου από τους τυχερούς! Έχω ακόμα δουλειά!
Είναι πραγματικά πολύ κρίμα να νιώθω έτσι στα 31 μου. Δλδ όσο υπάρχω σε αυτόν τον κόσμο - πριν γίνω κι εγώ σκόνη - δεν έχω δει την Ελλάδα ελεύθερη και τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Μην με παρεξηγείται - δεν είμαι μοιρολάτρης. Ούτε πιστεύω ότι εγώ προσωπικά ΔΕΝ φταίω για την κατάσταση της χώρας που γεννήθηκα. Γιατί καμία σχέση δεν έχει με την χώρα που πλέον ζω.
Μέσα από το hsgr προσπαθώ να δράσω, μαζί με μια χούφτα ακόμα πυροβολημένους σαν κι εμένα, δημιουργώντας ένα εργαστήρι που να στηρίζεται στις βασικές αρχές του opensource. Για φαντάσου! Στο hsgr κάνουμε ελεύθερα εργαστήρια και μαθήματα, πληρώνουμε από το (πραγματικά) υστέρημά μας όλα τα έξοδα - χωρίς να είμαστε εταιρεία, σύλλογος ή κοινότητα ή κάτι παρόμοιο.
Στην πραγματικότητά, έχουμε κι εμείς δημιουργήσει το δικό μας έθνος. Κάτι το οποίο πρεσβεύει τις αρχές του opensource. Κάτι για το οποίο νιώθουμε περήφανοι.
Φυσικά θέλουμε κάθε βοήθεια, χρειαζόμαστε κάθε βοήθεια.
Περάστε από το hsgr, ελάτε να μας γνωρίσετε. Σίγουρα με την 1η ματιά δεν θα σας γεμίσουμε το μάτι. Μα οι ιδέες μας, σίγουρα θα σας κερδίσουν.
Περάστε λοιπόν σήμερα να μιλήσουμε για μικρο-έθνη. Κι ίσως ….. ίσως αποφασίσουμε να φτιάξουμε κι εμείς ένα δικό μας!
I usually use find to search for files and analyze the output.
Reading the manual page i learned about nouser & nogroup test expressions.
So i’ve tried some test to find the quicker (or a better way) to remove files with find.
First, lets create a demo dir and a lot of files
# cp -ra /usr /usr.test
# chown -R 10101.10101 /usr.test
How many files do we have ?
# time find /usr.test/ -xdev | wc -l
124298
real 0m0.575s
user 0m0.243s
sys 0m0.363s
Ok, 124.298 files are a lot!
If i want to delete the entire directory via rm, the running time will be:
# time rm -rf usr.test/
real 0m5.883s
user 0m0.287s
sys 0m5.063s
5.88 seconds !
A walk through entire tree path:
# time find /usr.test/ -xdev -nouser > /dev/null
real 0m6.480s
user 0m2.763s
sys 0m3.660s
6.48 secs. It’s faster to remove them!
We now have a base to compare our results.
We will try 3 methods:
a. -delete find option
b. -exec find option
c. xargs via pipe
First Method
# time find /usr.test/ -xdev -nouser -delete
real 0m12.739s
user 0m2.826s
sys 0m9.513s
12.74 secs. Thats the twice amount of time
Second Method
# time find /usr.test -xdev -nouser -exec rm -rf {} ;
real 0m6.307s
user 0m0.253s
sys 0m5.516s
6.3 secs. Same as rm (that was expected by the way).
Third Method
# time find /usr.test/ -xdev -nouser | xargs rm -rf
real 0m4.666s
user 0m1.117s
sys 0m3.426s
4.66 secs!
So xargs is the faster way for the above methods
Εισαγωγικά μαθήματα Linux
( εγκατάσταση / γνωριμία με το λειτουργικό / γνωριμία με την γραμμή εντολών )
Κάθε Τρίτη στον χώρο του hsgr από τις 17.00 μέχρι τις 20.00 θα
πραγματοποιούνται παρουσιάσεις γύρω από το λειτουργικό σύστημα Linux.
Ξεκινάμε την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011 στις 17.00.
Θα παρουσιάσουμε αναλυτικά την εγκατάσταση δύο δημοφιλή διανομών.
Fedora & Ubuntu.
ΥΓ: Φυσικά το hsgr μπορεί να φιλοξενήσει οποιοδήποτε
workshop/παρουσίαση θέλετε κι εσείς να πραγματοποιήσετε.
Evaggelos Balaskas
Unix System Engineer - http://balaskas.gr.
Χρησιμοποιώ dovecot για imap και postfix για λήψη/αποστολή αλληλογραφίας.
Τους χρήστες της υποδομής τους έχω δημιουργήσει σε ένα dovecot userdb αρχείο.
Σε αυτό περιέχονται τα usernames, συνθηματικά πρόσβασης και πληροφορίες που σχετίζονται με το mail τους.
Ένα από αυτά είναι και ο τύπος του λογαριασμού κι ένα άλλο η τοποθεσία στην οποία αποθηκεύονται τα emails.
Στο αρχείο /etc/aliases έχω περασμένα τα FirstName.LastName aliases που δείχνουν στα username.
Το postfix ΔΕΝ έχει ιδέα για τους χρήστες - παρά μόνο για τα aliases.
Το postfix by default στέλνει reject στους Unknown users. Αφού λοιπόν μόνο ο dovecot ξέρει τους χρήστες, το postfix στέλνει reject για όλους.
Μία λύση είναι η δημιουργία ενός dovecot command στο master.cf κι αλλάζοντας το mail transport.
Αυτό όμως ΔΕΝ μου φάνηκε και πολύ καλή ιδέα.
Σε περίπτωση επίθεσης, το postfix θα αναλάβει να προωθήσει όλα τα emails στο dovecot.
Οπότε δεν θα περιορίσει κάτι, απλά θα μεταβιβάσει το πρόβλημα στο dovecot.
Το catch all options ήταν κάποτε (ίσως) λύση, μα πλέον είναι κατά την γνώμη μου λάθος να μπαίνει.
Σκέφτηκα να κάνω χρήση του dovecot-LDA, μα το postfix προσπαθεί να παραδώσει local τα emails επειδή βρήκε τα usernames & τα Ευάγγελος.Μπαλάσκας λογαριασμούς στο /etc/aliases. Έτσι δεν κάνει χρήση του mail_command γιατί χρησιμοποιεί το local.
Έτσι σκέφτηκα ότι η απλούστερη λύση είναι μονάχα η τροποποίηση του /etc/aliases, προσθέτοντας τα usernames με το αντίστοιχο dovecot-lda command
π.χ. “/etc/aliases”
Evaggelos.Balaskas: ebal
ebal: | “/usr/local/libexec/dovecot/deliver -d ebal”
Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι, θεωρώ ότι είναι η καλύτερη και απλούστερη λύση που μπορώ να σκεφτώ.
Μα τα προβλήματά μου, μόλις τώρα ξεκινάνε!!!
Κι όλα αυτά γιατί ο Wietse Venema θεώρησε καλό κάθε service να τρέχει με διαφορετικό χρήστη και να μην έχουν πρόσβαση στα ίδια πράγματα. Στα ίδια πρότυπα λειτουργεί και ο Timo Sirainen (dovecot).
Τώρα δεν φταίει αυτός - το αυτονόητο έκανε. Πρόσθεσε ασφάλεια!
Ο mail owner του postfix είναι ο postfix μα τα δικαιώματα που κληρονομούνται στις διεργασίες είναι του nobody.
Έτσι χθες κατέληξα στο πρόβλημα, πως ο nobody θα μιλήσει με τον dovecot που εκτελείτε ως postfix (για χάρη ευκολίας) . Μα o dovecot deliver πρέπει να μιλήσει στο auth-userdb για να πάρει το mail_location, το οποίο έχει και setuid κι όλα αυτά τρέχουν ως root.
Μα ακόμα κι εάν τα έφτιαξα όλα αυτά … έφτασα στο συμπέρασμα ότι οι virtual users, ανήκουν σε διαφορετικό uid/gid και δεν μπορεί να τα παραδώσει εν τέλη! Οπότε πρέπει να διορθώσω κι αυτό …
Αλλά μετά από όλα αυτά - έπαιξε !!!
Για κάθε αλλαγή στο dovecot userdb, θα πρέπει να κάνω μια παρόμοια αλλαγή στο /etc/aliases. ΑΛΛΑ δεν χρειάζεται να αλλάξω κάτι στην αρχιτεκτονική ή στα configuration files των δαιμόνων.
Πως το smartphone με έκανε πιο άντρα !
Παρελθόν:
- Αγάπη μου, μισό λεπτάκι να βάλω το laptop, extra μπαταρία, όλους τους τύπους καλωδίων που υπάρχουν στον κόσμο, mouse, τροφοδοτικό, usb φως, usb ανεμιστήρα, την βάση με τα funs για να μην ζεσταίνεται, ίσως εάν χωρά στο αμάξι το UPS, inverter για το αυτοκίνητο, το 3g, ένα ντοσιέ με κωδικούς, αντηλιακό, μαγιό, νερό.
Σήμερα:
Βάζω το smartphone στην δεξιά τσέπη της βερμούδας και battery charger στην αριστερή τσέπη της βερμούδας.
- Αγάπη μου, εγώ κατεβαίνω στο αμάξι, εάν δεν έρθεις σε 5 λεπτά, φεύγω μόνος μου!
Χθες πήρα κάτι λεφτά από μια δουλίτσα (έλα - δεν θέλω αηδίες, προκαταβολή ήταν) και σήμερα πήγα να τα βάλω στην τράπεζα. Όχι γιατί ΔΕΝ θέλω μετρητά πάνω μου, απλά με βολεύει να είναι στην τράπεζα και να χρησιμοποιώ την κάρτα μου και το ATM.
Όμορφα κι ωραία, έχω τυπωμένο τον i-ban και τα λεφτά στο χέρι. Τα δίνω στην ταλαιπωρημένη υπάλληλο και τα βάζει στον λογαριασμό.
Της ζητώ ευγενικά εάν μπορεί να με ενημερώσει για το υπόλοιπο μιας κι έχω αφήσει την κάρτα στο γραφείο μου. Και μου απαντά το εξής:
- Τι κάρτα έχετε; Την καινούρια ή την παλιά;
- Δεν ξέρω ποια είναι η καινούρια και ποια η παλιά, μία κάρτα έχω μονάχα
(κάτι κοιτάζει τρομαγμένα στα κομπιούτερς και μου λέει)
- Την παλιά έχετε, ξέρετε … δεν θα μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε πλέον.
- Γιατί (αρκετά δυνατά - καθώς το αίμα ανεβαίνει στο κρανίο μου).
- Γιατί έχουμε αλλάξει τις κάρτες, πλέον δίνουμε αυτές με το τσιπ και δεν θα μπορείτε να βγάλετε χρήματα.
- Συγνώμη (λέω ευγενικά), αλλά είναι δυνατόν να με ενημερώνεται αυτή την στιγμή που ετοιμάζομαι για διακοπές - μέσα αυγούστου ότι δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω την κάρτα μου;
- Δεν σας έχουμε στείλει την νέα κάρτα;
- Όχι - εάν μου την είχατε στείλει, δεν θα είχαμε αυτή την κουβέντα.
- Ε τότε ελάτε την δευτέρα να την αλλάξουμε.
- Δεν θα βρίσκομαι εδώ την δευτέρα.
χμμμμ (με κοιτά με κάτι λυπημένα μάτια)
- Μπορεί να υπάρχει πρόβλημα τότε.
- Οκ, θέλω να κάνω ανάληψη όλα τα χρήματά μου τότε
- Δεν γίνεται αυτό !!! πρέπει να μας ενημερώσετε 3/4 μέρες προηγουμένως γιατί δεν έχουμε τέτοιο ποσό.
κάπου εκεί απλά έφυγα - νομίζω καταλαβαίνετε το γιατί.
Με λίγα λόγια, τα λεφτά ανήκουν στην τράπεζα. Δεν είναι δικά μου και δεν μπορώ να τα πάρω.
Όλα είναι λογικά σε αυτή την χώρα - κι εγώ ο παράλογος (πάλι).
Some people using Google reCAPTCHA (noone knows why) on their sites, but this is messing people up - especially people with astigmatism
This is what you suppose to see and write down:
This is what i see (without my glasses - i forgot them this morning, my bad):
Error:
PAM unable to dlopen(/lib/security/pam_fprintd.so): /lib/security/pam_fprintd.so: cannot open shared object file: No such file or directory: 1 Time(s) PAM adding faulty module: /lib/security/pam_fprintd.so: 1 Time(s)
Solution:
authconfig –disablefingerprint –update
WTF, in only 40min, ssh brute force attack !
Jul 14 17:54:56 server1 sshd[1135]: Server listening on 0.0.0.0 port 22.
…
Jul 14 18:36:16 server1 sshd[2325]: Invalid user center from 70.38.23.166
thank Venema for TCP Wrapper
I believe that this is a security risk for new installations.
Ok, root cant ssh access the server.
But common!
We create a simple user to login and then su to root.
I dont want ssh daemon to be started by default, before i finished with my linux server configuration and add some security measures to prevent issues like that.
And the most significant part is that i had configured my router sshd port to a non known tcp port !!!!
Αγόρασα την παρακάτω μπαταρία για το κινητό μου:
Cameron Sino Extended High Capacity 2200mAh Battery + Black Back Cover
μα όταν την αγόρασα ΔΕΝ διάβασα προσεκτικά για ποια κινητά κάνει! Και στο δικό μου δεν κάνει!
Μου κόστισε 19ευρώ, εάν ενδιαφέρετε κανείς την δίνω 10ευρώ.
Είναι αχρησιμοποίητη, στο κουτί της και με την απόδειξη.
Ορίστε ένα ενδιαφέρον thread για την μπαταρία:
Θετικά:
- Μέγεθος, δεν είναι πολύ μικρό - δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι στο σωστό μέγεθος και για να μην στραβώνεσαι και για να μπορείς να γράφεις μήνυμα ως άνθρωπος
- Τιμή, περίπου 300 ευρώ για android 2.3.3
- Οθόνη
- Μνήμη
Αρνητικά:
- Μπαταρία, ούτε καν 12ώρες. Εκνευριστικό όσο δεν πάει. Από τις μικρότερες μπαταρίες που υπάρχουν εκεί έξω.
- Μου φαίνεται αργό, νομίζω τα 600Mhz για android 2.3.3 δεν φτάνουν (ίσως πάλι να είναι η ιδέα μου).
Η ξαδέλφη μου εργάζεται σε δήμο. Μιλάγαμε προχθές και μου εξήγησε ότι δεν της πληρώνουν υπερωρίες, ότι δουλεύει απογεύματα ή βράδια έξτρα και αρκετές φορές τρέχει τα παιδιά σε γιαγιάδες/παπούδες/πεθερικά για να μπορέσει να παρευρεθεί σε κάποια εκδήλωση ή έκτακτη συνεδρίαση/επιτροπή.
Της εξήγησα ότι όλα αυτά είναι μέρος της δουλειάς της. Δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρεται γιατί όταν ανακατεύεσαι με τα κοινά, το ωράριο σου δεν είναι σταθερό και σίγουρα ένας δήμος έχει αρκετές υποχρεώσεις. Ειδικά μετά τις ανακοινώσεις ότι μπορεί να ξεκινήσουν στάσεις πληρωμών, καθώς χρήματα δεν υπάρχουν στα δημόσια ταμεία.
Η ξαδέλφη μου κατανοεί ότι οι πολίτες αντιδρούν πολύ έντονα, έχουν δίκιο σε αρκετά και ζητάνε το αυτονόητο για τα τέλη που πληρώνουν. Θεωρεί λοιπόν υποχρέωσή της να εργάζεται παραπάνω όταν χρειάζεται. Μου έκανε εντύπωση η αντίδραση της, πολύ καλή εντύπωση και μπράβο της.
Κάπου εκεί όμως, μου εξήγησε λίγο καλύτερα, τι συμβαίνει μέσα στους δήμους. Μου είπε πράγματα που δεν ήξερα καν και δεν είχα ξανα-ακούσει.
πχ.
Για κάθε συνέδριο/επιτροπή που γίνεται μέσα στον δήμο τα μέλη που ασχολούνται (πρόεδρος/γραμματέας κα) παίρνουν έξτρα επιδόματα.
Το σύνολο των επιδομάτων είναι περί τα 30.000 το τρίμηνο, άρα τον χρόνο ξεπερνά τα 120.000 ευρώ !!!
Με λίγα λόγια σε κάθε δήμο πληρώνουμε έξτρα το ΔΣ, δήμαρχο και συμβούλους 120.000ευρώ για να κάνουν απλά την δουλειά τους. Να κάνουν το αυτονόητο δλδ, αυτά που τους έκλεψαν οι πολίτες.
Όλα αυτά τα επιδόματα, υπάρχουν γιατί δεν πληρώνονται υπερωρίες.
Τι υπερωρίες μπορεί να κάνει πχ ένας δήμαρχος; ο δήμαρχος εργάζεται 08.00 με 16.00 ?
Δεν έχει έναν ήδη παχυλό μισθό ? Δεν έχει ήδη την “πρωινή” του εργασία ?
Μην αναρωτιέστε λοιπόν, που “χάνονται” τα λεφτά, οι κλέφτες ξεκινούν από χαμηλά (δες δήμο/νομαρχία) και φτάνουν στα “υψηλά” κλιμάκια. Εάν θέλετε να αντιδράσετε, ξεκινήστε από εκεί.
Εγώ την πρότασή μου την έχω ήδη κάνει:
Όποιος θέλει να εργαστεί για το δημόσιο συμφέρον, να εργαστεί αμισθί. Ναι αμισθί.
Ειδικά σε αυτές τις κρίσιμες εποχές.
Σήμερα, 28 Μαΐου 2011 κι ώρα 19.00
το hsgr ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό.
Ελάτε να γνωρίσετε έναν opensource χώρο για open source & intelligent people.
Ένας ανοιχτός χώρος/εργαστήρι για να μπορεί οποιοσδήποτε να εργάζεται στα αγαπημένα του open/source-hardware-ideas ή ακόμα καλύτερα, μπορείτε να συμμετέχετε στην δημιουργία της 1ης ελληνικής Free Beer!
Σας περιμένουμε με σουβλάκια/μπύρες κι άλλες λιχουδιές για να μας γνωρίσετε και να δείτε τον χώρο. Περιμένουμε τις προτάσεις σας για να κάνουμε τον χώρο ακόμα καλύτερο.
Όλη η βάση και διοργάνωση γίνεται σε εθελοντική βάση οπότε όλοι με τον τρόπο μας βοηθάμε στα έξοδα του χώρου.
Σήμερα λοιπόν τα εγκαίνια.
Πως να έρθετε: Getting_Here
ΥΓ: υπάρχει ανακοίνωση ότι δεν θα δουλεύει ο ηλεκτρικός σήμερα. Λάβετέ το υπόψιν σας, εάν έχετε αυτοκίνητο … αποφύγετέ το :D
Αυτό είναι το χρονικό διάστημα:
2011-05-25 19:48:54
2011-05-26 00:00:16
που έζησα από τις χειρότερες ώρες της ζωής μου.
Μα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Εδώ και μερικές μέρες χρησιμοποιώ το pamusb ως εναλλακτικό τρόπο για να κάνω login στο σύστημά μου. Διαθέτω μονάχα ένα laptop, στο οποίο πλέον έχω περάσει σχεδόν ότι χρειάζομαι καθημερινά τα τελευταία 5 χρόνια! Είναι το μοναδικό μου σύστημα και για λόγους ασφαλείας έχω το /home σε encrypted partition via luks (cryptsetup).
Το pamusb ακολουθεί μια λογική με την οποία σε κάθε επιτυχημένο login παράγονται δύο νέα μοναδικά κλειδιά. Ένα αποθηκεύεται στον δίσκο - ένα στο usb. Μαζί με τα στοιχεία του usb (label/serial) γίνεται η ταυτοποίηση μεταξύ του laptop και του usb για να κάνω το login χωρίς να δίνω κωδικό. Μάλιστα έχω τροποποιήσει λίγο το σύστημά μου, ώστε να γράψει στο /etc το κλειδί.
Μέχρι εδώ καλά.
Σκέφτηκα να δοκιμάσω να προσθέσω το κλειδί αυτό στο encryption.
έτσι κάθε φορά που θα κάνω login θα αλλάζει ταυτόχρονα και το κλειδί της κρυπτογράφησης του luks.
Ναι ε ?
Και ποιος είπε ότι το κλειδί αποθηκεύεται στον δίσκο ? Το κλειδί, αποθηκεύεται στα slots και δεν είναι δυναμικό - δεν είναι αρχείο - όπως νόμιζα! Πίστευα ότι το κλειδί αποθηκεύεται κι αυτό στο δίσκο κι ένα στο usb stick για να κάνει την ταυτοποίηση με βάση τα file paths που έχεις δώσει.
Παίζονται αρκετά κατάφερα να βάλω το κλειδί σε slot, αλλά εν τέλη φαίνεται να μην παίζει ο κωδικός που δίνω με το χέρι στο boot!
Κάνω reboot για να δω ότι παίζει και φυσικά δεν παίζει,
κάνω login με το usb και ταταταταμ ! αλλάζει το pamusb φυσικά τα κλειδιά που χρησιμοποιεί.
Εγώ στο cryptsetup έχω δώσει να διαβάζει το path του αρχείου από το usb, κι έχει επίσης αλλάξει (γίνει overwrite) το κλειδί στο δίσκο.
ΑΛΛΑ στο key-slot ΔΕΝ έχει αλλάξει.
Το κλειδί που πέρασα είναι random generate, πλέον έχει αλλάξει σε usb και δίσκο και δεν το έχω!
Επίσης όπως προανέφερα έχω αφαιρέσει (κατά λάθος) το κλειδί που δίνω χειροκίνητα για το cryptsetup.
Με λίγα λόγια, έχω δύο τυχαία και δυναμικά κλειδιά τα οποία δεν συμβιβάζουν με το τυχαίο κλειδί που βρίσκεται στο key slot του luks.
Κι εάν ακόμα δεν το πιάσατε, την γ@μ#σ@ (με το συμπάθιο).
5 χρόνια δουλειάς, φωτογραφίες - σχεδόν τα πάντα έχουν κρυπτογραφηθεί με τυχαίο κλειδί που φυσικά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παράγω.
Καταλαβαίνεται πως ήμουν; Σας έχει τύχει ποτέ να σας πει γκόμενα ότι έχει καθυστέρηση μια βδομάδα; Κάπως έτσι.
Τα πράγματα δεν φαινόντουσαν καλά, η ψυχολογία είχε φτάσει στο ναδίρ!
Κάπου εκεί έβαλα κι ένα διπλό ουίσκι, σκέτο και το κατέβασα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μία φωνή μου έλεγε: format - format - format
Πραγματικά ένιωσα πάρα πολύ άσχημα και πάρα πολύ χάλια.
Έχω στείλει και κάτι sms στην κοπελιά μου, του στυλ: το τέλος του κόσμου έχει έρθει και διάφορα τέτοια. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω ή ποιον να πάρω τηλέφωνο ή σε ποιον να στείλω email.
Τα σκάτωσα.
Κοιτώντας τον δίσκο μου, είδα ότι έχω έναν κατάλογο backup, μα σε αυτόν ΔΕΝ παίρνω αντίγραφο το /home γιατί πολύ απλά δεν χωράει. Τα /boot /etc/ usr/etc /var/spool/cron παίρνω μονάχα και μάλιστα τα παίρνω ως snapshot. Κι εκεί ρε γμτ άτυχος. Το script είναι μια παραλαγή του abs4snap ώστε να κρατά τα τελευταία 100 και το τρέχω ανά ώρα cron.hourly και στο boot.
Τι να σου κάνει; Τίποτα.
ΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ?
μα προηγουμένως δεν είπα ότι έχω τροποποιήσει το pamusb για να γράφει το κλειδί στον κατάλογο etc ? δεν είπα ότι το τρέχω στο boot και κάθε μια ώρα ?
Και ΝΑΙ, το abs4snap είχε ήδη πάρει αντίγραφο το αρχικό τυχαίο κλειδί !
το αντέγραψα κάτω από το /root κι έκανα την δοκιμή. Κάπου εκεί σταύρωσα τα δάχτυλα κι έκανα και μια σταυροκοπιά (μπας …) και τρέχω την εντολή.
Περιμένω να τελειώσει και …
έπαιξε !!!!
Ναι, ναι ναι σχεδόν 4 ώρες μετά κατάφερα να κάνω decrypt το /home μου.
Να βρω όλα τα αρχεία μου
Ναι ναι ναι ναι, αυτή η αίσθηση είναι απίστευτη!
Φυσικά ξεκινώ να πάρω full backup το /home στο root filesystem για να ξανα-στήσω το encryption από την αρχή, σωστά και χωρίς πειράματα.
Αυτό το απόγευμα δεν νομίζω να το ξεχάσω πολύ εύκολα.
Ηθικό δίδαγμα #1: Μην κάνετε πειράματα σε παραγωγικά μηχανήματα. Πρώτα όλα τα test κάπου που δεν σας νοιάζει.
Ηθικό δίδαγμα #2: Πάρτε backup, ότι μπορείτε. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το script μου για να πάρετε μια ιδέα, ή βρείτε κάποιον άλλο τρόπο. Είχα ξεχάσει ότι το abs4snap έτρεχε! Μα με έσωσε με την λογική των snapshots βρήκα το συγκεκριμένο αρχείο/κλειδί πριν αλλάξει, πριν γίνει overwrite.
Το πρόβλημα είναι εμφανές εδώ και χρόνια. Κανείς δεν μιλά, κανείς δεν αντιδρά.
- Γιατί;
Προφανώς όλοι (μικροί/μεγάλοι, πλούσιοι/φτωχοί) έχουν κάτι να κερδίσουν από όλη αυτή την κατάσταση. Είναι βολική, είναι βολική γιατί γνωρίζουμε ήδη την κατάσταση, έχει περάσει πλέον στο DNA μας και πιστεύουμε ότι είναι καλύτερα να είναι βολικά παρά καλύτερα.
Η Ελλάδα δεν έχει λεφτά. Ακόμα και τα πολιτικά κόμματα δανείζονται από τις τράπεζες για να επιβιώσουν. Εάν κάποιος δεν μπορεί να κάνει κουμάντο στο σπίτι του; πως θα κάνει κουμάντο στα σπίτια των άλλων;
Τα λεφτά, δυστυχώς, έχουν φαγωθεί. Ναι υπάρχουν κλέφτες ανάμεσά μας. Η κακή διαχείριση σημαίνει ότι τα λεφτά του κοσμάκη (ναι του κοσμάκη) έχουν φαγωθεί. Όταν κάποιος πληρώνει για σύνταξη και 40 χρόνια μετά το κράτος του απαντά: ΔΕΝ υπάρχουν λεφτά να σου δώσουμε, τότε ναι κάποιος τα έχει κλέψει.
Όταν ακούω από ανθρώπους (που θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο), ότι τα λεφτά έχουν χαθεί τότε γελάω. Γελάω με την ηλιθιότητα τους. Να δώσω ένα παράδειγμα: “Έχω 10 ευρώ στον κουμπαρά μου, περνάνε 20χρόνια, ανοίγω τον κουμπαρά και δεν τα βρίσκω. Τα 10 ευρώ ΔΕΝ χάθηκαν. Κάποιος τα έκλεψε”!
Είναι οφθαλμοφανές ότι λεφτά με την κακή διαχείριση έχουν κλαπεί.
Όμορφα, φτάσαμε σε ένα 1ο συμπέρασμα. Πρέπει να λύσουμε λοιπόν τα εξής:
α. Ποιος τα έκλεψε; Ποιος έκανε την κακοδιαχείριση;
β. Θα τιμωρηθεί κάποιος;
γ. Μπορούμε να βελτιώσουμε το σύστημα ώστε να μην ξαναγίνει;
Λογικά ο ελεγκτικός μηχανισμός έχει αποτύχει. Κι εκεί έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να κάνει τον ελεγκτικό μηχανισμό. Η ανικανότητα της πολιτικής σκηνής και η αφέλεια (στα όρια της ηλιθιότητας) του λαού έφτασε στο σημείο να φέρει τους ξένους (κάποτε είχαμε φέρει βασιλιάδες και ξένους κατακτητές) να μας κυβερνήσουν/ελέγξουν γιατί πολύ απλά εμείς είμαστε ανίκανοι και ζούμε με δανεικά!
Αυτή είναι η αλήθεια, ότι ζούμε με δανεικά γιατί είμαστε ανίκανοι.
Μην ακούσω γελοιότητες ότι όλοι ζούν με δανεικά κι άλλες τέτοιες παπαριές.
Ναι το είπα δημόσια, είναι παπαριές.
Υπάρχει και η ρατσιστική - επίσης ηλίθια κι αβάσιμη άποψη - ότι φταίνει οι αλλοδαποί. Μάλιστα τώρα τελευταία βλέπουμε συνεχώς ανεγκέφαλους φασίστες να ξεπηδάνε. Εάν ο εργολάβος αντί να πάρει νόμιμους εργάτες, παίρνει 100αλλοδαπούς για ένα κομμάτι ψωμί, φταίνε οι αλλοδαποί. Μας έκλεψαν την δουλειά; Γιατί δεν πάτε να φάτε τους “εργολάβους” - υπό την ευρύτερη έννοια του όρου και τα βάζετε με ανθρώπους που είναι σε χειρότερη μοίρα από εσάς/εμάς;
Χθες θα πέταγα δυο ζευγάρια παπούτσια στον κάδο. Σκέφτηκα μπορεί κάποιος άλλος να τα χρειάζεται πιο πολύ και ίσως να κάνω ένα καλό να τα δώσω σε αυτούς, παρά να τα πετάξω. Πήγα λοιπόν και βρήκα ανθρώπους που όντως δεν έχουν δεύτερο ζευγάρι παπούτσια και τα πήραν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο εχθρός μου; Αυτός φταίει γιατί το κράτος δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα δανεικά; Αυτός ευθύνεται γιατί υπάρχει ανεργία; Όσοι σκέφτεστε λοιπόν ότι φταίνε οι αλλοδαποί για την κατάσταση μας, είτε για την κατάσταση στο κέντρο, είστε απλά γελοίοι και σας οικτίρω.
Εργάζομαι και πληρώνω τις εισφορές μου και τους φόρους μου. Πληρώνω το νοίκι μου και τους λογαριασμούς μου. Ξαφνικά λοιπόν έρχεται ο σπιτονοικοκύρης μου και μου λέει:
- Dude, επειδή δεν τα βγάζω θα μου δίνεις 1000ευρώ το μήνα.
- Μα δεν μπορώ να σου δίνω τόσα, δεν βγάζω τόσα, δεν έχω τόσα (του απαντώ).
- Κοίτα να δεις, τα λεφτά που μου έδινες τα έπαιξα στο καζίνο. Τα έχασα όλα, πρέπει να μου δίνεις 1000ευρώ το μήνα για να ρεφάρω, γιατί το καζίνο μου έστειλε μπράβους και κοιτάνε όλα μου τα έξοδα.
Ο παραπάνω εικονικός διάλογος αποτελεί την πραγματικότητα του ελληνικού φαινόμενου.
Οκ, φίλε μου, τόση ώρα παπαρολογείς για τι συμβαίνει. Καταλάβαμε.
Υπάρχει λύση? Λύσεις ?
Μα φυσικά υπάρχουν, και μάλιστα αρκετές. Αλλά κανένας πολιτικός δεν δέχεται να τις εφαρμόσει.
α. Όλοι οι πολιτικοί, βουλευτές - υπουργοί & δήμαρχοι, όσοι κατέχουν θέση ευθύνης και διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα θα πρέπει να εργάζονται αμισθί. Κανένας από δαύτους δεν έχει αφήσει την πρωινή δουλειά του!
β. Να καταργηθούν όλα τα προνόμια (σύνταξη στα 8 χρόνια! - που ακούστηκε;)
γ. Να καταργηθεί (ή καλύτερα εάν υπάρχει πρόβλημα με τον όρο, να ανασταλεί) η λειτουργία όλων των στρατοπέδων. Δεν θέλουμε άνεργους σε στρατόπεδα. Θέλουμε εργάτες για να αναστηλώσουν την οικονομία. Όλα τα στρατόπεδα που βρίσκονται σε πόλη, πρέπει απλά να κλείσουν. Στην Αθήνα μόνο έχει πάνω από 10 στρατόπεδα! Γιατί; Για να μην εισβάλουν οι εχθροί στο κέντρο; Δεν θα πρέπει να περάσουν πρώτα από τα σύνορα; Οι μόνιμοι μπορούν να φυλάνε τις ακριτικές περιοχές.
δ. Να μειωθεί το ΦΠΑ από 23% σε 13%. Οριζόντια μεταβολή για όλα τα προϊόντα. Θα πέσουν οι τιμές και ξαφνικά θα ανεβεί η κατανάλωση. Το κέρδος κύριοι έρχεται από την κατανάλωση. Αυτός είναι θεμέλιος νόμος της οικονομίας. Το ήξερε ο μπαρμπα μήτσος που ‘χε το καφενείο στην γειτονιά μου, 100 χρονών κι αγράμματος. Δεν το ξέρετε εσείς, με τόσα πτυχία οικονομίας και πολιτικής επιστήμης;
ε. Να υπάρχει έλεγχος σε 1ο,2ο & 3ο επίπεδο. Κύριοι σας έδωσα 1000 ευρώ. Τι τα κάνατε; Αποδείξεις; Πλάνο; Αυτό το “χάθηκαν” τα λεφτά είναι τόσο μα τόσο αφελές. Είμαστε 10 διαμερίσματα και πληρώνουμε τα κοινόχρηστα. Όλοι βάζουν 50ευρώ. Ξαφνικά ο διαχειριστής μας ανακοινώνει ότι έχασε τα λεφτά και πρέπει να τα ξαναβάλουμε από την τσέπη μας. Πείτε μου εσείς τι θα κάνατε σε αυτή την περίπτωση. Και πείτε μου γιατί ΔΕΝ κάνετε το ίδιο με το κράτος.
στ. Να υπάρχει βαριά τιμωρία. Όποιος από δική του κακή διαχείριση έχουν “χαθεί” λεφτά τότε πολύ απλά να μπαίνει φυλακή χωρίς να μπορεί να εξαγοράσει την ποινή του. Επίσης να διαγράφεται από το πολιτικό δρώμενο για πάντα και να πηγαίνει σπίτι του. Απλά τα πράγματα. “Χάθηκαν” 1000ευρώ, μπες 3 μέρες φυλακή. “Χάθηκαν” 10.000ευρώ, 2 βδομάδες, 100.000ευρώ 6 μήνες. Απλά δεν είναι δύσκολα. Επίσης να καταργηθεί η παραγραφή.
Εάν κάποιος έχει τον “φόβο” ότι εάν κάνει λάθος θα πάει φυλακή, θα το ελέγξει 30 φορές πριν δώσει έγκριση.
ζ. Να υπάρχει ποινική ρήτρα. Φίλε μου, πήρες 10.000 να φτιάξεις έναν δρόμο. 6 μήνες μετά ο δρόμος έχει 30 λακούβες. Έχεις μια βδομάδα να το φτιάξεις, αλλιώς φυλακή.
η. Να καταργηθούν οι νομαρχίες κι όλες αυτές οι έξτρα βλακείες. Δεν θέλουμε, δεν μας νοιάζει. Θέλουμε να υπάρχει η Βουλή, το υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός κι ο πρόεδρος. Έπειτα θέλουμε τον δήμαρχο. Καμία άλλη ενδιάμεση λύση. Εάν οι δήμαρχοι πάρουν στα χέρια τους τα λεφτά των νομαρχιών τότε θα μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και τα πάντα να βγαίνουν στο internet. Όλες οι δαπάνες, όλες οι εισφορές, όλοι οι ισολογισμοί. Πήρε ο δήμαρχος 100ευρώ, τι να έκανε ; Αναλυτικά;
Επειδή ήδη το κείμενο που έχω γράψει είναι μακροσκελές (και είναι μονάχα μερικές από τις σκέψεις μου) να κλείσω σε αυτό το σημείο για να μην κουράζω.
Αφήνω τελευταίο το πιο σημαντικό πράγμα για μένα: Την παιδεία.
Δεν αναφέρομαι μονάχα στο εκπαιδευτικό (που οδεύει πλέον προς αποτυχία κι αυτό), αλλά στο σύνολο της παιδείας από το σπίτι και την οικογένειάς μας μέχρι και την μόρφωση. Πρέπει οι δάσκαλοι και είναι παιδαγωγοί κι όχι δημόσιοι υπάλληλοι. Πρέπει οι γονείς να κλείνουν τις τηλεοράσεις στα παιδιά και τα DVD και να ασχολούνται μαζί τους, να τους διαβάζουν και να τους εξηγούν τα προβλήματα και την ζωή.
Δεν μπορεί ο κάθε γονιός επειδή είναι κουρασμένος, να βάζει ένα παιδικό dvd για να κάθεται το παιδάκι να βλέπει για να περνά η ώρα. Τα παιδιά πρέπει να παίζουν έξω μέχρι να κουράζονται, πρέπει να μαθαίνουν από μικρά το είναι το σωστό και τι λάθος. Πρέπει να μάθουν να ζουν και να χαίρονται την ζωή κι όχι να την βλέπουν από τα μάτια των άλλων μέσα από την τηλεόραση. Πρέπει στο σχολείο να μάθουν να σέβονται τους άλλους, και κάθε είδος ρατσισμού να εξαφανίζεται από μικρή ηλικία. Οι γονείς πρέπει να διαβάζουν στα παιδιά κι όχι μόνο παραμύθια. Ο εγκέφαλος των παιδιών είναι στην κυριολεξία σφουγγάρι. Ότι πεις το αποθηκεύουν άμεσα. Τα παιδιά λοιπόν είναι το μέλλον και η σωτηρία μας. Για αυτό και πρέπει να ματώσουμε ώστε να μορφωθούν κι όχι μονάχα να εκπαιδευτούν.
ΥΓ: Η αναφορά σε κράτος, δομή/λειτουργία και πολιτικούς. Όχι σε κόμματα, όχι σε μεμονωμένους ανθρώπους. Όσοι ψηφίζονται σε δημοτικές/νομαρχιακές & βουλευτικές εκλογές έχουν την δύναμη να κάνουν κάτι καλό για αυτή την χώρα. Το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ που διαβάζεις, επιλέγοντας ποιον θα ψηφίσεις κι όχι με βάση την κομματική του ταυτότητα.
Αυτό το Σάββατο έγινα ανάδοχος της Λίας (Γιαγιά: Αγλαΐα).
Σύμφωνα με το κοινωνικό έθιμο στην Ελλάδα, η αναδοχή ορίζεται μέσω του χριστιανικού μυστηρίου της Βάφτισης.
Η συγκεκριμένη μέρα, είχε αρκετά απρόοπτα, θα προσπαθήσω να τα καταγράψω για να μην ξεχάσω.
Α. Άργησα να φτάσω !
Έχοντας αργήσει (τι να κάνω που η συνοδός μου, ήθελε να γίνει πιο κούκλα από ότι είναι), έχοντας μπερδευτεί στον δρόμο κι έχοντας εκνευριστεί από τον πλοηγό, ο οποίος με βγάζει σε αδιέξοδα και δρόμους με απαγορευτική σήμανση, φτάνω στην εκκλησία 10λεπτά μόλις πριν την έναρξη. Προσπαθώ να βρω κάπου να παρκάρω (καβαλάω κι ένα πεζοδρόμιο) και προσπαθώ να πάρω όλα τα πράγματα από το πορτ-παγκάζ.
Β. Ξέχασα το λάδι !
Φυσικά κι έχω ξεχάσει κάτι, μα αυτό το κάτι μέσα σε όλα τα πράγματα ήταν κι από τα πιο σημαντικά: Το λάδι!!! Ευτυχώς μια γειτόνισσα μας είδε αλαφιασμένους κι αφού της εξηγήσαμε την κατάσταση, μας γέμισε το μπουκαλάκι. Κουβαλώντας λοιπόν ΟΛΑ τα πράγματα στην αγκαλιά μου φτάνω στην εκκλησία. Δεν προλαβαίνω να χαιρετίσω κανέναν.
Με βλέπει ο παπάς και μου λέει:
- Ο Ανάδοχος.
- Ναι (απαντάω)
- Έλα μαζί μου, μου λέει.
Αφήνω τα πράγματα σε μια γωνιά και μπαίνω στο γραφειάκι. 3ς οι παπάδες. Ο μεγάλος σε ηλικία (και μήκος μουσιού) με ρωτά:
- Πως είναι το όνομά σου;
- Ευάγγελος.
- Είσαι ορθόδοξος;
- Ναι (δεν με ρώτησε χριστιανός ορθόδοξος).
- Βάλε μια υπογραφή εδώ.
Υπογράφω κι εγώ λοιπόν στο χαρτί.
Γ. Δωρεά εκκλησίας !
- Πόσα θα μας δώσεις;
εκείνη την στιγμή λοιπόν του απαντώ: - Πάτερ μου, δεν έχω χρήματα πάνω μου. Όπως βλέπεις, δεν πρόλαβα να δω ούτε τους γονείς μου μα ούτε και κανέναν άλλον. Δεν έχω το πορτοφόλι μου, μαζί μου κι έχω μονάχα 50ευρώ στο σακάκι. Τα πήρα τελευταία στιγμή από το αμάξι.
Δεν του τα δίνω, τα αφήνω στην άκρη του τραπεζιού. Πετάγεται από την θέση του με ένα στάλτο και τα μετράει με ένα βλέμμα γεμάτο λίπη.
- Πόσα πρέπει να δώσω (ρωτώ);
- Συνήθως δίνουν 100 ευρώ, άλλοι αφήνουν κι 70ευρώ. Είναι τόσοι που πρέπει να πληρωθούν.
- Να βγω μια στιγμή (του λέω) να βρω τους γονείς μου για να μου δανείσουν χρήματα.
- Ναι, ναι μου λέει, πήγαινε να συμπληρώσεις και φώναξε τον πατέρα.
Φωνάζω τον πατέρα της μικρής κι αρχίζω να χαιρετώ τον κόσμο στην εκκλησία.
- Πως σε λένε (ρωτά τον πατέρα);
- Ιωάννης
- Βάλε μια υπογραφή εδώ. Τι θα μας αφήσεις εσύ;
ο πατέρας του έδωσε ένα 20ευρω.
Δ. Μαθήματα καθαρεύουσας 101
Αμέσως (αμέσως όμως) ξεκινάμε το μυστήριο. Στην εκκλησία: εγώ, ο πατέρας της μικρής και ο παπάς. Όλοι είναι έξω και περιμένουν! Με τα πολλά μπαίνει κι ο κόσμος, έχουμε ήδη αρχίσει εμείς.
Ο παπάς είναι λίγο περίεργος, του στυλ:
- Μην φυσάς εμένα, την πόρτα φύσα, μην επαναλαμβάνεις, αλλά απάντα
Κι κάπου εκεί μου ρίχνει κι ένα μάθημα καθαρεύουσας με κλίσεις, πρόσωπα χρόνους και διάφορα τέτοια.
Γιατί αλήθεια δεν χρησιμοποιείται η δημοτική; Είναι αμαρτία;
Ε. Όνομα !
Φτάνουμε στο σημείο που λέει ο παπάς:
- Και το όνομα αυτού;
- Αγλαΐα
- Και το όνομα αυτού;
- Αγλαΐα
- Και το όνομα αυτού;
- Αγλαΐα
Το πλήθος έχει αρχίσει να μας κοιτά περίεργα. Τι στο καλό σκέφτομαι; Δεν του αρέσει το όνομα;
Μας κοιτάει καλά καλά ο παπάς. Στα χέρια μου κρατώ την μικρή. Ροζ κορδέλα στο κεφάλι και φόρεμα με ροζ κορδέλες. Πετάγεται κάποιος από τους συγγενείς:
- της, όχι του
- Εντάξει λέω, του μωρού θα εννοεί ο πάτερ.
Ο παπάς συνεχίζει:
- Και το όνομα αυτού;
- Αγλαΐα
- Και το όνομα αυτού;
Σκέφτομαι θα εννοεί το δικό μου, - Ευάγγελος (απαντώ)
Κάπου εκεί λοιπόν, γυρίζει ο παπάς και λέει στον πατέρα της μικρής:
- Καλά, τι μου είπες για όνομα;
- Ότι με ρώτησες, με ρώτησες πως με λένε, για να υπογράψω στο χαρτί.
Κάπου εκεί λοιπόν παραλίγο να πιαστούμε στα χέρια με τον παπά.
Τον κάνει ο πατέρας της μικρής να τρέχει μέσα στην εκκλησία για να φτιάξει εξαρχής το χαρτί, αυτή την φορά με το σωστό όνομα!
Η συνέχεια της βάφτισης γίνεται από τον μικρότερο σε ηλικία παπά. Ο οποίος ήταν ψιλόσυνεννοήσιμος και τα λέγαμε κιόλας όμορφα κι ωραία κατά την διάρκεια.
Ε. Λαμπάδα !
Την λαμπάδα την κράταγε ένα κοριτσάκι. Η λαμπάδα ήταν ίσα με το μπόι της. Όσο έκαιγε η λαμπάδα έπεφτε το λιωμένο κερί στην άκρη. Επειδή όμως, η μικρή δεν έβλεπε, κάποια στιγμή της χύνεται το λιωμένο κερί στο χεράκι της. Προσπαθεί η καημένη να μην ουρλιάξει από τον πόνο και προσπαθεί να πετάξει την λαμπάδα κάτω! Ευτυχώς εν τέλη έρχεται ένα άλλο κοριτσάκι μεγαλύτερο για να πιάσει την λαμπάδα και να τρέξει η μικρή στους δικούς της για να κλάψει και να ξεσπάσει.
Προχωράμε με το μυστήριο, γδύνουμε την μικρή κι ετοιμαζόμαστε για να 3πλη κατάδυση στην κολυμπήθρα! Η μικρή δεν έβγαλε άχνα. Τπτ, ίσως επειδή πηγαίνω αρκετά συχνά και την βλέπω να μας είχε ήδη συνηθίσει. Χλιαρό το νεράκι, βάζουμε λάδι, τα πάντα άψογα.
Στ. Μας κατούρησε!
Μου δίνει την μικρή να την σκουπίσω, με το που την παίρνω αγκαλιά η μικρή ξεκινάει να κατουράει! Να σου τα γέλια κι από τον παπά κι από μένα. Την σκουπίζουμε και την δίνουμε για να την ντύσουν την μικρή. Όσο την ντύνουν την Λία, ο πάτερ:
- Πρέπει να την κοινωνήσετε 3ς φορές την μικρή και να την πηγαίνετε συχνά στην εκκλησία για να συνηθίσει. Δαγκώθηκα να μην απαντήσω!
Η μικρή ντυμένη, μια κούκλα! Μετά την μετάνοια της μητέρας, δίνω την μικρή στην μητέρα της. Μας χαιρετάνε οι καλεσμένοι και βγαίνουμε έξω για τις απαραίτητες φωτογραφίες. Από εκεί και μετά τα πράγματα κύλησαν σε κανονικούς ρυθμούς και το γλέντι κράτησε μέχρι το πρωί.
Λία, εάν διαβάζεις αυτό το blog μετά από χρόνια κι έχεις δει και το dvd της βάφτισής σου, κράτα στην καρδιά σου δύο πραγματάκια:
α. Δεν παραπονέθηκες σε τίποτα - φάνηκες να το διασκεδάσεις. Γεγονός αξιομνημόνευτο μιας και σχεδόν όλα τα παιδάκια κλαίνε.
β. Είσαι περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που σε αγαπάνε πάρα πολύ, μακάρι να είναι έτσι όλη η ζωή σου.
Χθες πέρασα σχεδόν όλο μου το πρωϊνό προσπαθώντας να βγάλω γραμμή με την Εξυπηρέτηση (καλά τώρα - πλάκα μας κάνουν) πελατών της Wind.
Αφού περίμενα για 11λεπτά στην αναμονή μου έκλεισαν το τηλέφωνο.
Οκ, ξαναπαίρνω:
“Αυτή την στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε την κλήση σας”
έβαλα 3ς διαφορετικούς ανθρώπους να πάρουν τηλέφωνο στην εξυπηρέτηση πελατών
από 3 διαφορετικά τηλέφωνα, από 3ς διαφορετικές περιοχές τις Αθήνας.
“Αυτή την στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε την κλήση σας”
Εν τέλη πήρα σε άλλο τμήμα της wind και τους ζήτησα να με συνδέσουν με το τμήμα φορητότητας,
μιας και δεν υπάρχει κανένας (από ότι φαίνεται) τρόπος να μιλήσει κανείς με το τμήμα φορητότητας παρά μόνο μέσω της Εξυπηρέτησης Πελατών.
Η όλη αυτή προσπάθειά μου κράτησε περίπου 3ς ώρες, επί 3ς ώρες έπαιρνα κι άκουγα:
“Αυτή την στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε την κλήση σας”
Με τα πολλά καταλήγω στο τμήμα φορητότητας. Η αίτηση υπάρχει, είναι ενεργή και μένει μονάχα ο έλεγχος. Είναι σε προτεραιότητα και θα το δουν εντός ημέρας. Ζητώ να μιλήσω με το τμήμα ελέγχου και φυσικά με γειώνουν. Ζητώ να με ενημερώσουν για το εάν θα υπάρξει πρόβλημα και φυσικά με γειώνουν. Δεν με διευκολύνουν σε τίποτα και φυσικά καμία ενημέρωση για την πορεία της αίτησης.
Σήμερα το πρωί επικοινωνώ με την cosmote.
Η Wind για ακόμα μια φορά μου έχει ακυρώσει την αίτηση!!!
Παίρνω ξανά τηλέφωνο στην wind.
Με ενημερώνουν ότι ναι μεν έχουν πάρει την αίτηση, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία.
Τι στοιχεία ρωτώ να μάθω δεν υπάρχουν;
Μου απαντάνε ότι η cosmote (πάλι αυτοί οι καταραμένοι από την cosmote) δεν τους έχουν στείλει τα στοιχεία της αίτησης γιατί είχαν πρόβλημα με το σύστημα στην cosmote.
Αυτό μου απάντησε ο άνθρωπος της wind!
Για όσους ασχολείστε με πληροφοριακά συστήματα, μπορείτε να μου εξηγήσετε πως γίνεται μια online αίτηση (της οποία διατηρώ αντίγραφο) δεν έχει επισυνάψει (?) τα στοιχεία της αίτησης? Πως γίνεται η αίτηση που έχει στα χέρια της η wind, να μην έχει τα στοιχεία? Πως γίνεται η αίτηση με το νούμερό μου, το ονοματεπώνυμό μου, το ΑΦΜ και το δελτίο της ταυτότητας μου, αυτά που διαβάζει ο υπάλληλος της wind στην αίτηση φορητότητας που έχει μπροστά του, να μην έχει τα στοιχεία !!!!!
Πείτε μου, γιατί το δικό μου το πτυχίο το έσκισα ήδη.
Εάν έχει κάνει κάποιος επιτυχής αίτηση φορητότητας, μπορεί να μου πει πως γίνεται;